I met him when I was third year high school. Well.. kasi ganito yun.
Textmate siya ng seatmate kong si Marnie. Then share siya ng share about sakanya. Sabi nga ni Marnie naging sila daw ni Jay.
"Uy Jill, pupunta dito sa school bukas si Jay!" sabi ni Marnie sakin habang ako naman eh busyng-busy sa nilalaro ko sa phone ko.
"Mmm? Talaga?" sabi ko. Nag nod siya. Ang saya-saya niya pa nga. With all the smiles hanggang tenga, kita gilagid.
There's a part of me saying na I should meet that guy. Curiousity. That's it. Kasi naman itong si Marnie, kwento ng kwento about kay Jay. Hindi ko naman kilala yang si Jay pero nakikinig nalang ako. Respect. I call her mommy kasi :)
*the next day*
"Jiiiiiiill!!!! Maya-maya andyan na siya. Siya daw maghahatid dito kay Ayen!" sabi ni Marnie. I smiled sweetly. I had to cheer her up. Si Ayen, barkada niya. Sasali kasi si Ayen ng pageant sa school. And guess what, si Ayen ay Half Pinay,
..
..
Half pinoy.
Around 3 pm, tumili ng napakalakas si Marnie at sinabing papasok na sa gate si Jay. And since yung room namin eh sa dulo ng campus malapit sa Gym, nagpaganda muna si Marnie at sabay kaming lumabas ng room.
Dumaan ang isang black pick-up. I saw mimi Marnie stared directly sa driver's seat.
"Ano ba naman yan! Ba't sarado ang windows?" inis niyang sabi.
"Try mo kayang itext baka sakaling mapansin niyang nasa labas ka ng room natin?" sabi ko, at kinuha niya ang cellphone niya sa bulsa and started typing.
Lumabas sa backseat si Ayen na halatang-halata na uncomfortable sa suot niyang ankle-length pink tube gown. Marnie's waiting.. We're still waiting.
BINABASA MO ANG
To Be or Not To Be Fooled.. Again!
Short StoryHindi basehan ang panlabas na anyo para masabi mong mahal mo ang isang tao.