son melez》son Kurt

annem...

"Diğer melez dönüyor" buda nedemek şimdi ablammı dönüyor??şu an ne hissettiğimi bilmiyorum heyecan ve korku bi arada niye korktuğumu bilmiyorum yani belkide beni sevmemesindendir müdüre "ablam nerde?"diye sorduğumda tam ağzını açıp cevap verecekken bi anda kül olup gitti giderkende "o burda!" Diye bağırdı emre;:

"S****r defne koş!!"

Ne olduğunu tam anlamamışken bi anda aklıma şu an ablamdan kaçtığım geldi ve durdum "emre biz ablamdan neden kaçıyoruz okul niye birbirine girdi niye prf. Delirmiş gibi bakıyo anlamıyorum" "seni götürdüğüm yerde herşeyin cevabı var şimdi yürü!"diyerek bana emir verince sinirlerimi bozdu. bende elinden kurtulup ablamın karşısına çıktım yüzünde alaycı bir gülümseme oluştu ve bana "ooo kardeşim eceline kendi ayaklarınlamı gelmeyi seçtin iyi oldu gerçi beni uğraştırmamış oldun"bunu demesi içimi çok acıttı ve gözümden bir damla yaş süzüldü bunu ona göstermemeye çalışarak " bu belkide senin ecelindir ablacım" diyerek meydan okudum.  Ya salakmıyım ben? bunu nası söyledim... büyük bir kahkaha atarak "ozaman kime aitmiş bu ecel görelim" dedi.

Bende "görelim!"dedikten sonra melez yüzünü ortaya çıkardı ve bana saldırdı bende bir hızla ve güçle ona.... daha sonra umduğumdan güçsüz olduğunu gördüm ve hiç acımadan onu alıp duvara fırlattım. kalktı koşarak geldi ve karnıma bir tekme attı yere serildim. pes edemezdim ama canım yanıyordu hayır karnıma tekme attığı için değil kalbimle savaş açtığı için, benden nefret ettiği için, hala neden bu kadar nefret ediyo benden cözemiyorum...gelip yüzümü tek eliyle kaldırdı ve yine konuştu"kardeşim hemen pes etmemelisin ama"diyerek alayla güldü. sonra tırnağıyla yüzümü çizdi...o sırada emrenin sesini duydum bilmediğim ve daha önce duymadığım kelimeler kullanıyordu sanırım büyü yapıyordu gözlerimi açtığımda başımda çok güzel bir kadın oturuyordu hızla kalktım ve emreye noluyo dercesine baktım emrede "merak etme en güvenli yerdeyiz ayrıca aramızdaki bağda bozuldu çünkü o bağ sana zarar veriyodu ben tamamen kurt olduğum için bu seninde kurt tarafını bastırıyodu ama senin vampir tarafının ağır basması gerekiyo yoksa yok olursun unutma bunu sana ablan yapmış yok olman için tabi a-..yani miray teyze buna izin vermedi...bu arada o hem beyaz kurt hemde büyücü.."

"Teşekkür ederim beni kurtardığınız için miray hanım"

"Önemli değil sen benim k-... yani kızım gibisin"emrede bu kadında birşeyler çeviriyor ama ne..... bunu öğrenmem lazım...

"Miray hanım ben sizi nerden tanıyorum kendimi size neden bu kadar yakın hissediyorum??"

"Iıı bilmem sevdin demek beni"

"Hayır bu öyle birşey değil yani evet sevdim ama daha önceden size olan bir zaafım var sanki.."

(Derin nefes alır)"aslında evet var ben ben senin annenim!"annenim kelimesi beynimde yankılanırken gözümün karardığnı hissettim ama güçlü duracaktım....

"Ne!? Nedemek annenim benim bi annem zaten var!"

"Hayır o sana sadece baktı ve büyüttü seni koruyan sahiplenen yine bendim sana bakan bendim bazen anne dediğin kadının kılığına girdiğim bile oldu!"........

"Ya beni niye terkettin ha niye..... naptım ben sana?!"

"Özür dilerim ama yapmak zorundaydım"sesi titreyerek korkarak ve fısıldayarak çıktı...

"Özür dileme bunun özrü olmaz ve sakın bana bidaha yaklaşma!"benim sesimde gayet emin çıkmıştı

"Defne"dediğinde ağlıyodum oda öyle ama beni bırakması için ne olabilirdiki ne!?!? Hızla yukarı kattan bi odaya girdim arkamdan emre geldi ve bana sarıldı ilk önce karşılık vermesemde sonra bende ona karşılık verdim kafamı kaldırdığımda göz göze geldik ve yavaş yavaş yaklaşıp beni dudağımdan öptü bende ona karşılık verdim sonrada dudağından ayrılıp sarıldım oda bana karşılık verdi......onunla olmak bana huzur veriyo..

Buda boyle olsun bu arada ablamizz vanessa hudgens...hadi bakalim votelarinizi bekliyorum...