son melez》son Kurt

saldırı

Ormanda hiç durmadan vampir hızımla koşuyordum gözlerimden yaşlar akıyodu engel olamıyodum şu an o nefret ettiğim ailemden bir kere daha nefret ettim hele babam olcak adam... keşke normal bi insan olsaydım herkesten nefret ediyorum kendimdende... koşarken bi anda bir şey üstüme atladı ve birlikte  yere düştük yüzüne baktığımda (aman tanrım didim :D) bu o çocuk... hayır  yani o değil çocuğun daha adını bile bilmiyorum

"Emre"

"Ha..."

Oha ya bu yine benim düşüncelerimi okudu tabi benim jeton sonradan düştü unuttum okuyabildiğni...

"Ne oldu bi sesini çıkartamadın e tabi bu tipe kim sesini çıkartabilirki .ss"

" yaa bi boz ayı üstüme atlayınca ne olduğnu anlayamadım tabi"

"......"

"Noldu bi sustun e tabi kimse dayanamaz bu kelimelere" dedim ve sırıttım

Sonra yavaşça yüzüme yaklaştı ve bi anda "boom" dedi  pis pis sırıttı ben sıçrayınca

"Ya manyakmısın yüreğim ağzıma geldi hemde kalk artık üstümden!!"yavaşça kalktı ve yine o gülücüklerden biri... en çok korktuğum şeylerden biriside umarım bu çocuğa karşı birşey hissetmem...sonra çalılıklardan bir ses geldi hatta birkaç ses
Ve bir sürü kurt hırlayarak bana doğru geldiler ama emre bi anda önüme geçti "ondan uzak durun uras!"dedi demek tanıyo onları
Ben hemen araya girdim "ne istiyosunuz benden?!"

Arkadan bir kız"seni istiyoruz tatlım senin canını"

"Ozaman sizi çok zor bir savaş bekliyo"

"Ben hiç sanmıyorum bu iş çok kolay olacak çünkü 5'e karşı teksin!"

"Hayır büşra ben defne'nin yanındayım!"

Oha bunu diyen emreydi kalp atışlarımı çok net duyduğna eminim...ve bi anda kurtlardan biri üstüme zıpladı iyide ben napabilirimki daha okadar ders görmedim her yerimi çiziyo ve ıssırıyo bide neymiş zor olcakmış neyin kafasını yaşıyosam off canım yanıyo

Bidakka üstümdeki şeyi şuan hissetmiyorum gözlerimi açtım ve emre'nin kurda dönmüş halde biraz önceki kurtla boğuştuğnu gördüm o sırada diğer üçüde bana doğru koştular bi anda melez yüzümü düşündüm konsantre oldum ve evet kendimi daha dinç hissediyorum dişlerimi ve gözlerimi de farkettim bu süper bi his ve bana doğru koşan o üç eziği de yendim zaten bana göre fazla güçsüzler emrede diğerini yenmiş ve normale tekrar dönmüş gülerek bana doğru yaklaşıyo

"Acemi bir meleze göre çok iyisin"

"Ama gerçekten çok korktum bunu itiraf ediyim"

"Biliyorum"

"Nası nerden?"

"Kalp atışlarından"dedi ve gülümsedi

Bende ona gülümsedim sonra birlikte okula doğru yol aldık sessizliği bozan o oldu

"Kendine dikkat etmelisin senin düşmanın artık daha çok çünkü melez olduğnu öğrendin ve eğitim alarak daha güçlü bir vampir aynı zamandada kurt tabi istersen büyü bile öğrenebilirsin ayrıcada senin gelecekteki doğacak çocuğun dünyayı hükmedecek kadar güçlü olcak onun bu gücü senide etkileyecek"

"Ama beni öldürmek isteyenlerin en başı sen olursun sanıyodum"

"Nedenki?"

"Çünkü benim babam olcak adam senin anneni öldürmüş"

"Aslında bende öyle düşünmüştüm ama bir canavar için bi meleği öldüremem"

Dediği bu şey biraz canımı acıttı çünkü babamın bi canavar olmasını asla istemen ama bana melek demesi hoşuma gitti açıkçası... ve evet okula geldik.

"Sonra görüşürüz defne"

"Görüşürüz emre" dedim ve odama çıktım kendimi yatağa atıp o güzel uykunun kollarına bıraktım bugün hem güzel hem korkunç hemde yorucu gecti...ama mutluyum..

Ve bir bolumun daha sonuna geldik nasil begendinizmi bu arada eger hikayede gecmesini istediginiz bir  sahne varsa yazin ona gore bi bolum yazabilirim..♡♡