FİZİK

Herşey Işık ile Başlar #2

Zaman her cisim ve boyut için aynı akmadığı gibi (İzafiyet) paralel olan veya olmayan(çakışma teorisi) boyutlarda da aynı akmaz. Mesafeleri ve süratleri farklı olan cisimler içinde aynı akmaz.

Ayrıca Einstein'e göre ışık hızında giderek yaklaşan bir cisim için de zaman aynı akmaz. Çünkü Işık hızına yaklaşıldıkça zaman yavaşlayacaktır ve en sonunda duracaktır. Peki zamanın durduğu bir anda her şeyin temeli olan hareket olacak mıdır?

Eğer bir cisim ışık hızına ulaşırsa ve zaman onun için durursa o cisim için hareket de son bulur. Peki bu nasıl olmaktadır? Hareket uzaydır ve zamanla birbirlerine etkiyebilirler. Zamanın durması sonucu harekete etkiyen kuvvet hareketi de durdurur ve böylece hareket son bulur. (Zaman hareketle hareket de mekanla vardır ve birbirlerine önceliği yoktur. (İzafiyet)

Sonuç olarak; Eğer hareket ve zaman son bulursa o cisim bir boyutta demek ne kadar mantıklı olur? Belli bir zamanı olmadığı için 4.boyut ve yukarısına gidemez (teori2) aynı zamanda belli bir uzayı ve hareketi olmadığı için de daha aşağı boyutlarda olması mümkün değildir. Bu durumdaki cismin varlığı da yoktur. (Varlık=kütlesi,enerjisi ile varlık olarak tanımlayabileceğimizin dışındadır.) Örneğin; Bu cisim yok olmaz sadece madde ötesine geçmiştir. Buradan da madde ötesinin bir boşluk (boşluk=evren üzerinde şu anda yaşadığımız boşluktan geri kalanıdır ve zamanı çevreler) olduğunu düşünebiliriz. Bu cisim için sürekli devam eden ışık hızı yavaşlarsa, durursa (ışık hızı ile kazandığı kütle enerjisini kaybederse ve zamandan hızlı olamazsa) cisim madde olarak geri dönecektir fakat o boşlukta geçirdiği zamanın (zaman ötesi) şu andan bir farkı olmalıdır çünkü o cisim uzay-zamandan baskısını çekmiştir (Önceden varlığı olan bir cismin yok olması yani madde ötesi ortama geçmesi) ve uzay-zamandaki bükülme durmuştur. Sonuç olarak geri döndüğü anda da bir fark oluşması doğaldır.

Ayrıca bu cismin farkı cismin kütlesine dolaylı yoldan enerjisine ve zamanına yansımış olabilir. Kütle ve enerjisine yansırsa (e=mc2) (KE=mc2-m0c2) dönüşümleri yaşanır fakat zamana yansırsa bu fark o zaman yeni algoritmalar oluşur. (Uzay-zaman içerisinde bu farkın zamana yansıması daha mantıklıdır enerjiden kütleye olan geçiş hızı yavaşladığı anda eski haline dönecektir fakat zamanda şimdiki zaman yani zaman ötesi zaman farkı hep kalacaktır.)

Eğer zaman da bir değişikliğe uğrayabiliyorsa bu cisim zamanın ileri veya geri anlarında da olabilir demektir. Kendi 3 boyutlu evrenimizde bile zaman farkı varken madde ötesinden herhangi bir boyuta düşen cisim için de zaman farkı olmasından daha doğal ne olabilir ki. Böylece bu cisim bunları yapabilmek için ışık hızına ulaştı demektir. Işık hızına ulaşan cismin de madde ötesi bir alana gitme imkanı çok yüksektir. (Kuantum fiziğinden biliyoruz ki ışık hızına ulaşan cisim değişir ve parçacık olur yani madde ötesi bir kavram diyebiliriz.)

Teori1:Eğer bir cisim ışık hızına ulaşır ve bunun doğrultusunda yavaşlamadan yoluna devam ederse cisim madde ötesine geçme imkanına sahip olacaktır. Madde ötesine geçen bir cismin hızı düştüğü anda tekrar uzay-zamana dönecektir ve arada oluşan zaman farkına göre zamanın ilerisinde veya gerisinde olabilir. Yani zamanda geriye gitme aynı boyut ve sabit enerji (boyutlar arası zaman farkı vardır fakat düşük ve sabit enerji için madde ötesine geçiş imkansızdır.) için mümkün olmasa da başka bir boyuta geçiş yapan cisim için mümkündür.

Yani zamanda geri-ileri gidilmiyor sadece yüksek enerji ve farklı bir boyuta düşen cisim zamanda geri ya da ileri farkı oluşturuyor ki cisim bunu kendi isteği ile değil madde ötesinde geçirdiği vakitsizlik (madde ötesinde zaman olmaz) sayesinde zorunlu olarak yapıyor.