Hızlı bir şekilde odama geçip çantayı kapının sağ tarafındaki masanın altına fırlatıp ranzanın 2 inci katındaki yatağıma çıkmak için zar zor adımlarımı basamaklara koyup, günün yorgunluğuyla kendimi yatağa bıraktım. Üstümü değiştirmemiş olmam yada yarına bir ton ödevlerimin olması umrumda değildi. Yavaşça kendimi uykunun derinliklerine doğru bırakıyordum.
Hışımla yerimden kalktım. Gözlerim faltaşı gibi açılmıştı. Korkudan titriyordum neredeyse. Beni derin uykumdan uyandırabilecek o seste neydi? kim çığlık atmıştı yada odadakiler niye bu sesi duymamıştı? Bilmiyordum ama sağdaki dolabımın üstündeki saate elimi attıktan sonra gecenin 4'ü olduğunu biliyordum. Yataktan kalktım, camdan hemen çaprazımızdaki kız yurduna gözlerimi diktim. Bu çığlık oradan geliyor olabilirdi çünkü bir bayana ait olduğuna adım kadar emindim. Kızlar yurdunda bir hareketlilik yoktu herhangi bir odadan yansıyan herhangi bir ışık dahi gözükmüyordu. Sesi duyduğuma emin olmak için sol taraftaki ranzanın ikinci katında yatan arkadaşımı uyandırıp durumu anlatsamda, oralı bile olmadan uykusuna kaldığı yerden devam etti.
Uykum tamamen kaçmıştı, ışığı açıp masanın alt tarafına attığım çantamı alıp, içindeki eşyalarımı dolabıma yerleştirdim. Ve hafta sonu için verilmiş olan ödevlerin başına oturdum. Ama sabah saatlerine kadar duyduğum o ses beynimi kurcalıyor, ve aklımdan çıkmıyordu. Belki de duyduğumu sandığım o ses gerçekte yoktu. Bilemiyordum. Bildiğim tek şey vardı oda iyi olmadığım. Sabahın saat 8'inde arkadaşımın omzumdan dürtmesiyle uyandım. Üzerinde uyuya kaldığım matematik defterimin buruşmuş olması hayli moralimi bozmuştu. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra dolabımın en üst rafında bulunan bardağımı alıp, kahvaltıya yetiştim. Yarım saatlik bir kahvaltı sonrasında yurda gelip okul çantamı hazırladım. Ve 200 metre kadar yukarıda olan okulumun yolunu tuttum.
