SERSERİ

Bizi Çılgın Bizi

Gözlerini pörtletmiş olanları şaşkınlıkla izleyen Baharın koluna yapıştım. Çoğu zaman mutlulukla gülen kalın dudaklarınşimdi korkudan titriyordu " Bahar. Bahar kendine gel. Bahar!" Bir yandan ince kollarından tutup sarsarken bir yandanda arkamdaki serseriye bakıyordum. Acılar içinde küfür ederken tek eliyle gözüne yelpaze yapıyordu. Melis harekete geçip hızlıca yerdeki çantaları alıp yanıma koştu. Baharı tekrar sarstım. korkudan titriyordu artık. Melis boşta kalan eliyle Baharın diğer koluna girdi.
Gözlerimin içine bakıp " Yapaniliriz" dedi.
Hızla koşmaya başladık. Bahar bize ayak uydururken arkama baktım.İlacın etkisini atlatmış olacakki öfkeyle bizi izliyordu. Harekete geçip peşimizden koşmaya başladı.
Koca bi hassiktir.
Olamaz olamaz olamaz!
Baharın bizi yavaşlatmasıyla bu şekilde yakalanırdık. Aklıma gelen fikirle
Kızlara " Ana yola çıkıp taksi çevirin " dedim ve Baharın kolundan çıkıp ana yola çıkan farklı bi yola daldım. Okuldan eve hep yürüyerek döndüğümüz için bu yolları avcumun içi gibi biliyordum.
Ayak seslerinden anladığım üzre benim peşimden gelmeyi tercih etmişti. Nedeni açık ve net. Bacaklarım uzun olduğu için mesafeyi aşamıyordu. Tabii birde sarhoştu. Ya yakalanırsam. Ah! Düşüncesi bile kalbimi sıkıştırmaya yetmişti. Sola dönüp hızla gözlerimle kızları aradım. Yolun karşısında çağresizce taksi bekliyorlardı. Işıklar kırmızıyı gösterirken arkama baktım.Akşamın siyahında karanlığı yararak bana baktı. O anki korku o korku tarif edilemez biçimdeydi.
Yapmalıydım.
Hayır tabiki bişey olmicak.Önümden hızla geçen arabalara aldırmadan kendimi yola attım. Kornalar eşliğinde hızla ilerlerken tam iki kere ölümden döndüm. Kızlara ulaştığımda dehşet içinde beni izliyorlardı. Sanki ciğerlerimdeki bütün hava vakumlanmış gibi hissettim bi an. Çocuğun gözü yememiş olacakki karşıdan bizi izliyordu. Bakışlarında tehtit vardı. Adeta bu iş burada bitmedi diyordu. Taksinin parlayan ışıklarını görünce vücuduma yayılan rahatlıkla kendimi içeri attım. Hızla hareket ederken yeşil ışık yanmıştı. Arkamı dönüp baktığımda onu göremedim.

Gitmişti!

Taksici " Nereye Hanımlar? " diye bir soru yöneltti. Melis öfkeyle bizim evin adresini verdikten sonra hışımla bana döndü
"Sen delirdin mi? Aptal! Gerizekalı! Arabaların önüne atlarken ne düşünüyodun? " Melis öfekeden kuduruyordu.
"Melis sakin ol ! Böyle olmasaydı ne olurdu farkındamısın? Arkamdakinin bana neler yapacağının. " diye sordum . Amacım onu yatıştırmak falan değildi.
" Araba çarpıp parçalanmandan daha kötü bişey olacağını sanmıyorum Gece!" diyerek bağırdı.
Bahar tuttuğu nefesini dışarı verdi. Kaskatı bir şekilde önüne bakıyordu. kolunu tuttum. Aniden irkilip sulu gözlerle bana baktı. Ahh Allahım sanki annesini pazarda kaybetmiş küçük kız çocuğuydu.
Onu göğsüme yaslayıp saçını olşadım. Yumuşak saçları elimin altında kayarken " Heyy ben burdayım kuzucum. Şiii sakinleş ben burdayken sana kimse zarar veremez." Dedim.
Melisin gözleri dolarken şevkatle Bahara ve bana baktı.
"Benim yüzünden. Allah kahretsin ! Bu kadar aptal olmamalıydım."
Sesindeki çağresizlik canımı sıkmıştı. " Hey hiçbir suçun yok. " diyip zaten Baharın üstünde olan elimle omzunu okşadım. Baharın ağlayışları artık iç çekişlere dönüşürken biz eve varmıştık. Taksiye zar zor paramız çıkışmıştı.
Melis Baharla ortamıza girip bizi bakkala çekiştirdi.
" Melis hatırlatırım dondurmaya vericeğimiz parayı takside bıraktık"
Yüzü hafif gülerken " Bakkala para ödeyeceğimizi kim söyledi ki " dedi hafif neşeyle.
Gözlerimi devirip alayla " Öpücük mü vericeksin Melis ? " Dedim .
Melis kaşlarını kaldırıp imayla bana bakarken " Ahh hayır! " diye inledim. Bahar hafif tebessüm ederken " Tabikide vericek. Sadece birazcık yürüyeceğiz Gece " dedi.
Şu durumda onu kıramazdım. Benim susmayan çenem yüzünden zaten iğrenç dakikalar geçirmişti.
20 dakka içinde Ahmet amcanın marketine gelmiştik. Bahar oyuncak bölümünde aptal barbielere bakarken bende aptalca dolanmaya başladın. Melisten söz etmiyorum bile. Ahmet amcanın oğluyla tenine hangi rengin daha çok yakışacağını tartışıyorlardı.