ATEŞ OYUNLARI (Düzenleniyor)

TANRIM!

"Hep kendini suçlama biliyoruz ki hayat herkese aynı davranmıyor"
                          (C.H.E)

Yüzümü yukarı kaldırıp gök yüzüne baktım ve gök yüzü ağlıyor dedim kendimin bile duyamayacağı bir sesle.Yağmurun durmayacağına kanaât getirip ufak adımlarla yürümeye başladım.Islanmıştım hemde iliklerime kadar.Yağmur sularına bastiğımda sıçrayan sular pantolonumun paçasını ıslatıyordu.İnce montumu birazdaha önüme doğru çekiştirdim.Her gece yarısına kadar üç kuruş para için çalışmam çok ironiydi.Babamın kumar borçlarını ödemek beni bitiryordu.Arkamdan duyduğum sesle irkildim."Yalnızca kedi" diyerek nekadar kendimi kandırmaya çalışsamda olmuyordu.Bir kaç adım sonra durup etrafı dinlemeye başladım,hiç bir şey yoktu,bir kişinin nefes alıp vermesi dışında.Derin bir nefes alıp koşmaya başladım.Kendime güveniyordum,hızlı koşardım.Bir kaç sokak sonra 2 katlı olan apartmanı gördüğümde rahatlayıp yürümeye başladım,ağzımda bir bez hissedene kadar.Tanrım!! Neden ben ??

Son duyduğum cümleler ise "onu yakaladık dostum.Ateş kralının kızını yakaladık" idi

Gözlerimi açtığımda beyaz bir yerle karşılaştım.Ne yani ölmüşmüydüm? Etrafıma baktığımda beyaz alanın sadece tavan olduğunu anlayıp rahatlamış ve derin bir nefes vermiştim.Aklıma binbir türlü soru gelmişti ama en önemlileri

Neredeydim? Ve
Ne için getirilmiştim?

Gözlerimi ani bir düşünceyle vücuduma götürdüm.Hiç bir şey yoktu.Üzerimde kesinlikle benim olamayacak güzellikte beyaz bir elbise vardı.Odadaki eşyalar hayalimdekilerden bile güzeldi.Beni her ne için getirmiş olsalarda geldiğim çöplüğe geri dönmek istemiyordum.Kapının açılma sesiyle kapıya döndüm.Karşımda aşırı derecede güzel bir bayan vardı.
"Efendim uyanmişsınız " dedi her nekadar bana dediğini anlasamda odada başka biri varmı diye bakınmadan edemedim.Böyle hoş karşılanmalara alışkın değildim.Ben cevap veremeden adını bilmediğim güzel kız konuşmaya başladı.
"Ben esila sizin yardımcınızım.Emperia krallığına hoş geldiniz prenses uras "dedi ve çıktı.Acaba rüyamı görüyordum diye düşünerek kendimi çimdiklemeden edemedim.Hayır, rüya görmüyordum.Odada ki çekmeceleri karıştırmaya başladım.Pekala bu yaptığım bana yakışmayacak bir davranıştı ama başka çarem yoktu.Çalışma masasının üzerindeki fotoğraf ilgimi çekmişti.Fotoğrafta annem ben ve bir adam vardı.
Kapının açılma sesiyle o tarafa döndüm.Esila elinde bir elbiseyle karşımda duruyordu.
"Efendim akşam ki karşılama için sizi hazırlamam gerekiyor." Dediğinde başımı salladım.Konuşamayacak kadar şaşkındım.Beni pembe ve beyazın birleşiminden oluşan makyaj masasına oturttu.Ve düz olan kızıl saćlarıma hafif dalgalar verdi 've önden bukleler halinde sağ yanımdan dalgalı bir topuz yapmıştı, güzel olmuştum.Makyaj olarak da eyeliner, toz pembe bir parlatıcı sürmüştük.Esila yatağıma koyduğu elbiseyi eline alarak bana verdi ve odadan çıktı.Elbise gerçekten çok güzeldi.Omuzlarimdan dirseklerime kadar olan danteller elbiseye çok hoş bir hava vermişti.Son kez aynaya baktım prenses gibi olmuştum.Esila ayakkabıyı sanırım unutmuştu.Kıyafet dolabımı açıp bakınmaya başladım.Ah! İşte buradalar.Gri simli stilettoları da ayağıma geçirip kapıyı açtım esila beni bekliyordu."Buyrun efendim beni takip edin " diyerek eliyle beni yönlendirdi.Geçtiğimiz koridor bordo ve kızıl tonlardaydı anlayacağınız boğucuydu.Büyük bir kapının önüne geldiğimizde esila korumalara anlamayacağım bir dilde bir şeyler söyledikten sonra bana dönüp gülümsedi ve
"Babanız sizi bekliyor prenses uras"
Ne! babammı? demek istesemde diyemedim.Ama benim babam vardı.Kumar borćlarını ödemek için beni çalıştıran eve para getirmediğim zaman beni döven bir babam vardı.Herne olursa olsun benim bir babam vardı.Altın renkli büyük kapı açildığında yemek masasındaki tüm gözler bana toplanmıştı.Gerçekten utanmıştım.Ne yapacağımı gerçekten bilmiyordum.Kurallar varmıydı? Eteklerimden tutup bana ayrılan sandalyeye oturdum ve önüme konan yemeği yemeye başladım.Yanımdaki adam konuştu.
"Hoşgeldin uras biliyorum aklında pek çok soru var fakat onlar sonra cevaplanacaklar öncelikle seni ailenle tanıştırayım ben  baban"
Gerçek babam olsan bile 18 yıldır neredeydin doğumgünlerimde nerdeydin?demek istesemde bir şey demedim işte ben böyleydim herşey içimde kalırdı.'BABAM!!!' bir nefes alıp konuşmasına devam etti.
"Bu senin halan " dedi altın sarı  saçlı kadını göstererek.Ona gülümsedim."Bunlarda kuzenlerin onlarla sonrada tanışabilirsin sanırım.Evet uras kalkma zamanın bu akşamki parti için senden bir güç gösterisi isteyecekler"deyip korumalara el kol hareketi  yapti canım babam.Büyük kapı açıldıktan sonra ise onu gördüm.Rüyamdaki çocuğu...