Haksızlık

Haksızlığa karşı haksızlık yapmak istersin, ama bazen haksızlık yaptı diye vazgeçemezsin sevmekten.

Senin canını yakanın canını yakmak istersin, ama sonunda yaktığın da o canı..
Asıl haksızlık ona bu kadar üzülmeden edemezsin..

Haksızlığa uğrayan adam, bir daha uğramamak için haksızlığa, kapar kendini herkese.

Taa ki istese de, birşey hissedemeyene dek..

Haksızlığa uğrayınca bir kere en zoru yine inanmaktır kendine.

Hakkı yenen adam öfkeli değildir sırf, utanır. Utanır bütün bunlara izin verdiğine.

Haksızlıktan değil.! Utancını kapasın diye karar verir kötü olmaya. Başkalarının umutlarına saplar hançerini. Çünkü korkar kendi umutlanmaya.

Asıl haksızlık ihanet değildir..
İhanetle aydınlığı kapamaktır, umutları öldürmektir.

Taa ki hayat kendi nefesini sana ödünç verene dek...

Şimdi herkes sevdiğinin ona gelmesini bekliyor, herkes mutluluğu kendi hakkı biliyor, herkes onca acının sonunda karşılığını istiyor.

Haklı olmak yeterli değildir çoğu zaman..

Bu sefer herkes hakettiğini bulsun istiyorsun..

Tuncel Kurtiz