GÖKYÜZÜ

Bölüm 3

3 ay sonra...
Güneşle Koray çok iyi anlaşıyorlardı, Koray Güneş'e karşı hoşlantısının bir iki günlük olacağı düşüncesinde haklı çıkmıştı. Güneş şu anda ona arkadaş ve zaman geçirdiği mahalle kızıydı. Başka bir anlam ifade etmiyordu. Güneş'in ona sadece arkadaş gözüyle bakmadığının ve bakmayacağının farkındaydı.
Koray artık her sabah Güneş ile birlikte sabah saat 08:00'da yürüyüşe çıkıyordu. Güneş babasının evde olmadığı saatlerde hemen Korayla plan yapıyordu ve beraber dışarı çıkıyorlardı...
Güneşten...
2 aydır hayatımda olsa bile sanki ona karşı ilk gördüğümden beri bir şeyler hissediyorum. Ama bence Koray'da bana karşı boş değil. Yoksa neden her sabah benimle yürüsün? Neden benimle ilgilensin ki? Bence benden hoşlanıyor. Ahh bilemiyorum sadece çok hoş çocuk! Gözde bunları duyduğu zaman beni öldürecek. Bu arada Gözde benim en yakın arkadaşım bebekliğimden beri hep beraberiz. Onunda annesi babası ayrı babasında kalıyor onun babasınında benimkinden bir farkı yok. Tabi Gözde benden daha rahat hareket edebilen ve dışarı çıkabilen bir kız. Keşke bende rahat rahat dışarı çıkabilsem.. Gözdeyi hiç bir zaman kıskanmadım o benim güvendiğim can yoldaşım, tek arkadaşım. Onun mutluluğu için herşeyi yaparım...
Bugün babam akşam evde olmayacak. Koray,Gözde ve ben dışarı çıkalım diye hemen bir plan yaptım! Hem Gözdeciğimde tanışmış olur bu hoş çocukla. Akşam saat sekizde Alsancakta bir kafede toplandık.
Güneş ve Koray tam saat sekizde kafeye gelmişlerdi. İkisi birbirinden habersiz etrafa bakınırken birden göz göze gelmişlerdi... Gözde ne yapacağını şaşırdı. Hayır! Olamaz Güneş'in benim deli gibi sevdiğim ve Istanbul'da yaşayan bu çocuktan hoşlanıyor olması olamaz. Ben bunu Güneş'e nasıl söylerim. Zaten kimse bilmiyordu!
Evet, evet... Koray ve Gözde daha önceden tanışıyorlardı. Onlar birbirlerine deli gibi aşık oldukları halde aralarındaki mesafe onları ayırmıştı...
Koray'dan...
Bir gün bu şehirde seninle hiç ummadığımız anda karşılaşacağımızı biliyordum ama neden bugün? Ben hala seviyorum Gözde. Ah be kızım ben en son senin için geldim bu şehre. Seninle yürüdüm bu sokaklarda ve tekrar aynı sokakta seninle karşı karşıyayım. Daha fazla düşünemem çevir kafanı koray. Mesafeyi bahane edip ayrıldı lan bu kız senden. 2 haftada bir zaten geliyordun Izmire sırf onu görmek için o ne yaptı? Seni herkesten sakladı. Kimseye anlatmadi ve terk etti. Yapamazsın bakamazsın...
O sırada düşüncelerimden ayıran ses Güneş oldu.
- Koray! Gözde! Ne bu daha tanışmadan yıllardır sevdaliymis gibi birbirinizi izliyorsunuz. Ayıp ayıp:)
Koray: Yok canım ne sevdalısı abartma dalmışım sadece
Gözde: Evet güneş abartma anlamsız şeyleri
Koray: (nesi anlamsız lan nesi?) bu arada ben koray-ufak bir tebessüm ve elini uzatarak-
Gözde:Bende gözde memnun oldum koray
Herkes evine dağıldıktan sonra;
Koray'dan
Tam yatağa giriyordum ki bir mesaj geldi. Kayıtlı olmayan bir numaradan:
Koray, ben Gözde. Burda ne işin var ya da neden geldin bilmiyorum ama bunu yapmaya hakkın yok. Sırf benim canımı yakmak için mi bunu yapıyorsun en yakın arkadaşımla sarmaş dolaş duruyorsun bütün gece gözümün önünde. Uzak dur benden Koray. Git lütfen. Geri dön Istanbul'a..
Mesajı okuduğumda ne yapacağımı şaşırdım evet kesinlikle hala beni seviyor ve kıskanıyordu. Bana geri dönmeni sağlayabilirim. Tekrar biz olabiliriz. Güneş sayesinde bir araya yeniden gelebiliriz...