Danger is our Last Name

Chapter 7

Iona's POV

"MISS IONA FIRENZE ASHER!"

O_O

"Ahy manyakis na Ice!"

Aaaaaahhh~...What did I miss?

At bakit nakatingin silang lahat sa akin? (.__. )7?

Nag-acrobatic ba ako habang tulog? O di kaya kumain ako ng espada at apoy ng di ko namamalayan? ANO?! Speak up humans!

"Ah, bakit parang gusto akong katayin ni maam?" tanong ko sa katabi ko habang nakatayo pa rin.

"Ah...eh...kasi---"

Sasagot na sana siya kaso may biglang sumigaw. Ackk! Parang si yelo lang ha?

"Get out. Now!" Nanlilisik ang mga mata ni maam habang konti na lang bubugahan na niya ako ng apoy.

At dahil sa masunurin ako s a mga bagay na ganiyan, lumabas na ako. ^__^

Di na bago sa akin yung napapalabas ng classroom. Pero kahit na ganiyan ako, matalino ako. Tch, ayaw mo maniwala? Di naman porket running for top ten ako, eh kailangang mabait. That's just crap.

I'm not perfect, just so you know.

Lemme guess, you're curious on what happened between me and my bastard husband.

Sa totoo lang, I don't wanna remember that bullsht. Kung puwede ko lang iuntog ang ulo ko sa pader, ginawa ko na.

(>__

Kaso masakit pag ginawa ko yun. \(T3T )

Teka, room to ni Ice di ba? Kanina pa ako lakad ng lakad, di ko naman alam kung saan ako pupunta. (=__= )

Sa di ko malaman na dahilan, umupo muna ako sa gilid ng pinto ng classroom niya. Di ko po siya hinihintay, kasi, ASA PANG GUSTO KO YUN MAKITA!

Sadyang may kailangan lang ako sakanya. Aish! I'm so messed up. Blame him!

Makaidlip na nga muna...

(Take note, natulog si Iona sa may hallway. Retard. XD)

-FLASHBACK-

Nakapasok na ako sa loob ng bahay, pero wala akong balak puntahan si Ice. Tch! Sino ba siya para sundin ko?

Pagkatapos akong mahulog sa pool dahil sa kaniya?! Pagkatapos niya akong asarin?!

Ganito siya oh~ t(=__=t )

Bumalik ako sa sala para kunin yung camera, ipi-print ko na lang mamaya yung mga pictures. For sure, tiba-tiba ako sa lunes. $u$ *money face* His fans pays a lot, just for his photos. Pano pa kaya ngayon na kita ang abs niya? HAHA!

Naiimagine ko na din yung mga ngiti ng mga batang pinapakain ko.

Oo, di ko ginagamit yung mga kinikita ko sa photos ni Ice para sa luho. (=__= )7 Aanhin ko naman yun?

Mayaman nga kami, kaso ayoko namang gamitin yung pera nina mama at papa. Gusto ko kasi, pinaghirapan ko mismo yung pambibili ko ng pagkain para sa mga bata.

Simula nung ikasal ako kay yelo, doon din ako nag-start sa pagtulong. Ewan ko ba kung bakit ko yun ginawa. Siguro, naawa ako sa kalagayan nila. Pili lang din yung tinutulungan ko. Kasi alam ko mismo kung ano yung pinagdadaanan nila. Di naman kasi ako basta-basta nagpapakain ng di ko kakilala. Hindi naman po kasi ako nangangampanya. -__-

Mga 20 na bata na yung natutulungan ko, at bawat isa sa kanila, may pinagdadaanang hirap. *Sigh* Kung may trabaho lang sana ako, napag-aral ko na sila. Kaso, under age palang ako kaya di pwede. T.T Kaya naman hanggang pagpapakain lang ang keri ko.