İşte O Şiirler!

Özler Konuşur Sözler Değil?

Umutlarımız kaldırımda gül misali
Bakışlarımızı yollara serptik
Avuçların sıcaklığı kaldı bizde
Gülün hüznüne takıldık

Hayallerimizi koruduk
Üçüncü sınıf gerçeklerden
Her acıyı sineye çektik,
Acı sindi yüreklerimize!

Her bahar çiçeklerle karşıladı bizi
Biz değişmedik baharları;
Mevsimsiz açan çiçeklere
Mevsimin buruk hüznüne kapıldık

Her sevdayı yüreğimize gömdük;
İhanet kokan havalarda!
Haini yoksaydık, ihaneti asla
Çevirdik yüreğimizi bitmiş aşklar mezarlığına

Ama nerede olursak olalım; içerde,
dışarıda, derste, sırada,
Tuttuk ustadan gelen nasihati;
Yürüdük üstüne üstüne;
Tükürdük yüzüne cellâdın, fırsatçının, hainin.

Bakma kayıplar verilirken havadaki hüzne
Ve aldanma giderken akan gözyaşlarına
Havadaki hüzün hayata karşı yanılma payı!
Gözyaşları ise ufacık vicdanlarını rahatlamaya neden.

Hep kaybeden biz mi olduk?
İnan bana dostum kazandık biz
Kaybettiklerimiz; cellât, fırsatçı ve hainlerdi
Yani en kazançlı kayıplar.!