İşte O Şiirler!

Durmadan!

Durmak zamanla ilerlemek.
Kendini hayata bırakmak,
Ama her geçen gün;
Devam ediyoruz kırmaya ve yıpratmaya zamanı.
Hissetmediğimiz için yapıyoruz bunu
Hoyrat aynı zamanda hızlı.
Ne zaman çıksa karşına
Bu iki perdeli oyunda,
Her zaman geç fark edersin
İkinci perdede sahnede yalnız kaldığını.
Oyuncuların terk ettiğini, seyircilerin boş boş baktığını.
Zaman saati kırasıya kadar ilerledi belki.
Bu sırada tınlamayla uyandık;
Yalnızdık...
Tesadüf veya değil ama yalnızdık.
Bilinçliydik ama hırslıydık bu yüzden,
Asla yıpranmış bir kalabalık olamazdık,
Milyonlarca kişiyle arkamızda.
Kafamız karışık, değişmek zor.!