Kabirde ilk gece

YENI KOMSU

Ay agaclarin, arasindan Ahmet'e "Korkma!" diyen kisinin üzerine yansiyordu. Ellisinde gösteriyordu. Mütebessim bir yüz ifadesiyle Ahmet'e yaklasti ;

-Korkma çömez korkma ! Ben senin yan komsunum. Ilk gece komsular "Hos geldin !" der geçmisimizi paylasiriz. Ayni zamanda ortama isinmasinna çalisiriz.

-Peki benim korktugumu nereden anladin?

-Nereden olacak, hâlâ dünyaliligin üzerinde, mezarligin ürkütücü sessizliginde köpek havlamalari sonucu hemen tasin yanina çömeldin. Biz dünyada böyle yapardik. Burada onlarda dâhil hiçbir varliktan korkmana gerek yok. Ancak....

-Evet ancak !

-Yapman gerekirken yapmadiklarindan, yapmaman gerekirken yaptiklarindan kork. Duygu, düsuünce ve eylem olarak inanç karsiti olarak yetisdirdigin, kul hakkina tacizde bulunurken engellemedigin evlatlarindan,bir de gasbettigin kul haklarindan kork.

-O niye ki ?

-Cünkü çocuklarinin yaptilari her kötülükte, iyilikte seni bulur. Onlari kötü yetistirmissen....

-Peki ben iyi yetistirmeye çalistigim halde, onlar isyani tercih etmisse..

-O zaman rahat olabilirsin. Sana düsen babalik sorumlulugunu yerine getirmektir. Onlar özgür iradeleriyle yaptiklari tercihlerden kendileri yargilanacak.

-Peki burada ne yapiyorsunuz, zaman nasil geçiyor?

-"Ne yapacagiz?"  demek istedin galiba? Hâlâ ölümü içsellestiremedin be komsu!

-Ne yaparsin insan bir kere ölüyor. Sürekli tecrübe yapmiyoruz  burada degil mi yani.

-Bak hele bak latife de yapiyor. Burada dünyada yaptigimiz eylemlere göre ebedi mekandaki yerimizi görüp, orada yasiyormuscasina zaman geçiriyoruz.

-Yani bir nevi, burasi  da ahiretin sanal alani öyle mi ?

-"bir nevi" diyebiliriz. Zamanla ilgili sorunun cevabini yasarken göreceksin. Burada zaman yok,asirlar saniye kadar hizli geçer.

-Nasil yani ?

-Dünya hayatini daha unutamadin degil mi?

-Hayir unutmadim. Esim ve çocuklarim hâlâ gözümde tütüyor.

-Birak simdi bir ay sonra onlarin seni ne kadar özleyip özlemedigini daha iyi görürsün. Sana sunu diyecektim ; uykuda 5 saatle, uyanikken ki 5 saat ayni hizda mi geçiyordu ?

-ikisi de 5 saat ama uykudaki çok hizli, sanki hiç uyumamis gibi geliyor

-Iste uykuda beden geçici ölümü yasadigi için seni o anlarda bir çesit ruhsal hayat kusatiyordu. Ruh bedenden özgürlesincce zaman disi oluyordu. Bundan dolayi da biz eski dünyalilar için ayni saat dilimi olmasina ragmen uykudaki zaman daha hizli geçiyormus gibi geliyordu.

-Yani...

-Yanisi kiyamet kopuncaya kadar bir nevi bedensiz uzun bir uykudayiz.

-ölüm, uzun bir uyku mu?

-Söyleyebiliriz; ama kabuslari da sevinçleri de gerçeginden farksiz gibi bir yasam döngüsü.

-Peki sen kaç yillik ölüsün ?

-Ben 50 yillik yeni hayatliyim.

-O zaman sen bebekken öldün çünkü ancak ellisinde gösteriyorsun.

-Yok çömez yok, ruh yaslanmaz, öldügümüz gibi kaliriz. Ben 50 yildir kabir cennetini yasiyorum.

-Kabir cenneti mi ?

-Evet, hep insanlari ölümle ve sonrasiyla korkuturlar. Allah'in iyi kullari için mezar kiyamee kadar cennet bahçelerinden bir bahçe gibidir.En güzeli de Allah'in rahmet nefesini hissettigimiz anlardir.

-Bak ne güzel,ölümü sevmeye basliyorum. Ama aklim yine de karisti. Simdi ben 45 yasindayim kiyamete kadar böylemi kalacagim?

-Yavas yavas alisacaksin. Diger arkadaslarla tanismadan önce su taziye evini bir ziyaret edelim ne dersin?

-Allah ! derim.

-"Dur"yine dünyaligin tuttu.Ver elini.

-Niye?

-Artik beden yok yer çekimi degerini kaybetti. Uçuyoruz..