Karanlığı saflığıyla örten ve unutturan gökyüzü sanada Günaydın!
Hasret kaldığım rahat uykuyla özlemimi giderdim. Gördüğüm o rüyaları saymazsak tabi, üç defa üst üste o serseriyi gördüm rüyamda her defasında 'Karşılığını alırım.' diyip kayboluyordu.
Aptal masal! Uyumadan önce o kadar düşünürsen o serseriyi olacağı bu!
Yataktan kalkıp banyoya ilerledim kapıyı tıklattım iki kere ses gelmeyince girdim. Günlük rutin işlerimi halledip kaldığım odaya gittim. Bavulumdan siyah bir pantolon ve salaş tek omuzu açık siyah tişörtümü alıp giydim, saçımı dağınık bir topuz yapıp odadan çıktım. Mutfaktan gelen güzel kokular gerçekten bir aileye sahipmişim gibi hissettirdi. Sanki mutfağa girince geceleri hep hayalini kurduğum o aile ortamını bulacakmışım gibiydi. Ama adı üstünde HAYAL!
Aklımdaki saçma salak hayalleri kovdum hemen çünkü ne zaman bunları düşünsem kendimi zayıf hissediyorum. Zaten aile kavramı bana fransız.... Hem bana Soner hoca yetiyor. Soner hoca benim için çok farklı...
olmayan babam gibi...
küçüklüğümden beri beni yanlız bırakmadı hiç. Keşke gerçek babam o olsaydı.
Düşen surat ifademi gülücükler saçan surat ifademle takas edip mutfağa girdim. Soner hoca krep yapıyordu. Sessizce yaklaşıp bir anda yüksek bir ses tonuyla:
"Günaydın! "dedim.
O anki panikle elindeki krebi düşürdü ama takmayıp bana döndü onun da yüzü gülücükler saçıyordu. Burnumu sıkıp ;
" sanada Günaydın küçük cadı! "dedi.
Burnumun sızısı dinince tekrar konuşacaktım, çünkü hala çocukmuşum gibi davranıyordu.
Masadan birşeyler atıştırmaya başladım. Ağzıma bir salatalık atıp;
" Aaa büyüdüm işte 18 yaşında bir genç kızım artık! "dedim.
Derin bir nefes alıp;
" dur daha 18 olmadın bir kere cadıcığım"dedi sesi sonlara doğru eğlenir tonda çıktı.
"3 hafta 1 gün kaldı sadece! "dedim. Kendimden emin bir şekilde
Elindeki kreple dolu tabağı masaya koyup çayları doldurmaya başladı. Ardından masaya oturup;
" hadi hadi hızlan biraz geç kalıcaz yoksa okula! "
" Ne! Okul mu? Şimdi mi? Yani ben şey.." dedim.
Şaşkınlığımı gizleyemedim. Puanım istediğim akademiye yetiyordu. Ve tercih yapmadan oraya başvurmam gerekiyordu. Ve dün başvurumu yapmıştık. Bu kadar çabuk sonuçlanacağına dair ihtimal vermemiştim.
Hızlıca önümdekileri silip süpürdüm. Ayağa kalkıp masayı yavaştan toplamaya başladım.
Kapının önğnfe motosikletimi görünce bir şok daha! Ama nasıl olur? Kim getirmişti ki? Motorun üzerinde 'Karşılığını alırım' yazıyordu. Tabi ya bu benim sapığımdan başkası olamaz...
Soner hoca motoru görğnce görünce herşeyi anlattım motoru geri götürmem konusunda diretti ama bende onun tersi yönünde diretince birşey demeden arabaya bindi. bir kullanıcıdan bahset
Yola çıktığımızda araba sessizdi heyecanımı bastırmaya çalışıyordum. Okulun adının olduğu tabelalar görününce heyecanım arttı. Bu okul benim için çok özeldi. Annem ve babamın okuduğu ve beni okutmak istedikleri okul, yani Soner hocanın anlattığı kadarıyla biliyorum.
