Ayun! dali dali akong pumasok sa loob ng classroom para sana kuhanin na ang bag ko.
"Ay! hindi ka pa rin tapos dyan? tagal naman." sabi ko sa naka-upo kong kaibigan habang gumagawa ng project sa laptop. "ou eh. konti nalang ito" sagot niya. Inintay ko ang kaibigan kong iyon hanggang sa nakakita ako ng camera.
"Uy! kanino ito?", tanong ko.
"Akin po. kaso wala yang memory card. Nandito sa laptop" sagot ng kaibigan ko.
"ay amina daliii! daliii! tanggalin mo diyan sa laptop. peram camera wah? " pagpupumilit ko na para bang akin yung camera at dali daling ginamit xD .
Nagpapicture ako sa lahat ng mga classmate ko na nandun pa kasama namin para gawing souvenir nila saakin. "oy picture tayo!" "oy pssst! picture dali!" xD pangungulit ko sa mga nandun. Dahit sa kakulitan ko, pati pala kay Vinz ay nakapagpapicture ako dahil sumunod pala sya saakin nuong pumasok ako sa classroom kung kaya pati sya ay napag tripan kong magpapicture. At iyon ang aming naging una at huling letrato.
BINABASA MO ANG
Isang buwang pag-ibig
De Todopaalala: ang istoryang ito ay naglalaman ng purong pagpapa-asa kung kaya't ito ay angkop lamang sa may edad na 13 pataas.
