STUCK

Chapter 8

"Game over"

Tinaasan lang sya ng kilay nung dalawa..
"Its over, ayoko na, ayoko na magpakatanga pa!! Im stuck with him at ayoko ng pahirapan pa sarili ko" mahabang paliwanag ni Zea sa dalawa.. Hinawakan agad nung dalawa si Zea sa noo at leeg..

"Wala ka namang sakit? Haha anong pinagsasasabi mo??"tanong ni Gani.. sakto naman na lumabas si Pheneloe at Zech para bumili sa canteen, atleast hindi nila maritinig yung pag uusapan nilang tatlo..

"Kaye, Gani.. Im so tired, tired of loving him. Hindi ko na alam kung pano ko sya kakalimutan at iiwasan? His stuck on my mind and in my heart.. Ayoko dumating yung araw na mahihirapan din sya"

"Wait, we can't understand you, anong ibig mong sabihin?" Tanong ni Kaye, gulong gulo na din sila sa sinasabi ng kaibigan.

"Titigil nako sa pangangarap sa bestfriend ko, may iba na syang mahal at masasaktan lang ako. " sabay humagulgol na ng tuluyan si Zea. Nasasaktan sya ng sobra, siguro nga kaya nya nang kalimutan na si Zech para hindi na sila mahirapan pa sa mga pwedeng mangyari..

At tanggapin ang katotohanan na...

KAIBIGAN KA LANG SAKANYA :''(

Wala nang nagawa pa ang dalawa nyang kaibigan kundi ang damayan sya at yakapin sya. Ayaw nitong nakikitang nasasaktan ang kaibigan nila..Nakiiyak pa nga silang dalawa para lang madamayan ang kaibigan nila..

"Okay ka lang?"
"Yep, salamat sa comfort gumaan na yung pakiramdam ko and also thank you for being always here at my side"
"Welcome sis.. So are you sure sa desisyon mo?"
"Yep, siguro hanggang magkaibigan na lang kami. Okay na talaga ako :)" pagkasabi nya nun bigla na lang....

"Gosh!! Zea!! Zea anong nangyari sayo??"

Dumudugo ang ilong ni Zea na ikinagulat ng dalawa nyang kaibigan.. nataranta yung dalawa at agad na.humanap ng tulong at ang nakita nila ay si Zech. Hindi nila alam kung tama ba na si Zech ba ang tatawagin nila pero wala na silang choice pa..

"Zech!! Help, si Zea dumudugo yung ilong!!"

"WHAT?" agad silang bumalik sa room at dinala sa clinic si Zea..

After syang icheck ng nurse ay pinalabas na sya and nagulat sila sa itsura ni Zea..

"Oh My Gosh!! What happened to you?" Tanong ni Kaye sa kanya.. puro kasi pasa yung katawan nya tapos dumugo pa ilong nya kanina..

"Lou anong meron?!" Tanong ni Zech na nag aalala sakanya..

"Ahh w-wala. Anemic lang ako kaya ganyan tsaka nagpaulan din kasi kami ni Zech kagabi kaya sumama ang pakiramdam ko , bukas wala na yan.."pagsisinungaling nya. Sa totoo lang hindi maganda ang pakiramdam nya ngayon, eto na ba yung araw ma yun?? Kahit ang mga kaibigan nya ay nagtaka dahil nga Zech ang tawag nya samantalang alam nila na 'Alvin ' ang tawag nito sakanya..

Hindi muna pinasama si Zea sa practice nila para makapagpahinga muna sya, nanonood lang sya sa lahat ng ginagawa ng mga kaklase nya at lumalabas na ang mga talento nila.

'Sana hindi na lang matapos ang araw na to!!'bulong nya sa kanyang sarili...

After practice nagdecide na silang umuwi na at mamahinga, si Zea naman hinatid sya ni Zech sa bahay nito, at habang nasa sasakyan sila ay pareho silang tahimik at walang gustong umimik ng biglang nagsalita si Zech..

"Bakit hindi mo inaalagaan ang sarili mo? Tingnan mo anemic ka pa ngayon, sabi ko kasi wag kanang maligo ng ulan kahapon, tingnan mo may sakit ka pa" sermon nya dito pero walang pake si Zea sakanya ngayon na parang wala lang nangyari nung nakaraang gabi, kaya sobrang nasaktan si Zea.. Hindi nalang sya umimik hanggang sa makarating sila sa bahay ni Zea at umuwi na din si Zec