Lost Girl

Lost Girl part 4

Αφου πηγε την Ροουζ στο σχολειο,ο Ντειμον επεστρεψε στο σπιτι και ξεκινησε να κοβει ξυλα για το βραδινο φαγητο και να κανει τις δουλειες που του ειχε πει ο πατερας του..

Πηγαινε συχνα μεσα στο δωματιο για να ελεγχει αν συνηλθε επιτελους η παραξενη κοπελα..Ματαια ομως,η νεαρη βρισκοταν ακομα στην ιδια κατασταση με πριν..

Η Ροουζ ειναι στο προαυλιο του σχολειου με τους συμμαθητες και παιζουνε μαζι.
???:''..Και ειναι ομορφη?''ρωταει η Λουσι την Ροουζ
Ρο:''Ναι!..Και νομιζω οτι αρεσει στον αδερφο μου''της λεει ψιθυριστα
Η Λουσι αρχιζει και γελαει
???:''..Και που την βρηκατε?''ρωταει ο Στου
Ρο:''Στην ακτη,πισω στα βραχια''
Λου:''Και πως πηγε εκει?''
Στου:''Μαλλον την εφεραν οι εξωγηινοι!..Μπορει να ειναι και η ιδια εξωγηινος!...Να προσεχεις τα βραδια''ειπε εχωντας σκοπο να τρομοκρατησει τα δυο κοριτσια
Η Ροουζ ειχε γουρλωσει τα ματια της τρομαγμενη και τον κοιτουσε
Λου:''..Μη λες βλακειες Στου.Δεν υπαρχουν εξωγηινοι''ειπε η Λουσι σταυρωνοντας τα χερια της
Στου:'' Υπαρχουν!..Εγω εχω δει!''ειπε θυμωμενος
Ρο:''Πουυ?''ρωταει με ορθανοιχτα ματια
Λου:''Θα σου πω εγω Ροουζ..Στον καθρεφτη!''ειπε και την επιασε απο το χερι για να μπουν στην ταξη...

Ανοιγω σιγα-σιγα τα ματια μου..Κοιταζω γυρω το δωματιο και μου φαινεται παραξενο..Που ειμαι?..Τι κανω?..Ποια ειμαι?!
Δεν θυμαμαι τιποτα απολύτως και ενας πονος στο κεφαλι μου με πεθαινει...Ειμαι μια αγνωστη σε ενα αγνωστο μερος!
Αρχιζω να πανικοβαλομαι και να αναπνεω γρηγορα,κοιτωντας τρυγυρω με τα ματια μου.Με λουζει κρυος υδρωτας και σηκωνομαι απο το κρεβατι γρηγορα.

Προσπαθω να βρω την πορτα για να βγω απο το σπιτι και τελικα την βρισκω..Τρεχω προς τα εκει,οταν πεφτω επανω σε καποιον και τον ριχνω κατω..Αμεσως,σηκωνομαι απο εκεινον,και χωρις να ξερω που πηγαινω,τρεχω στην παραλια,για να ξεφυγω απο αυτον
???:''Ει!! Περιμενε!!''λεει ο παραξενος τυπος καθως τρεχει για να με προλαβει.
Εγω τρεχω και παραλληλα εχω το κεφαλι μου γυρισμενο για να βλεπω αν με πλησιαζει
Έχοντας το βλεμμα μου στραμμενο αλλου,σκονταφτω σε μια ριζα ενος δεντρου και πεφτω σε κατι χορτα,ενω ο ανδρας εφτανε στο μερος μου.
Κανω μια προσπαθεια να σηκωθω αλλα το ποδι μου με ποναει απο το πεσιμο.
Εκεινος,με πλησιαζει με αργα βηματα για να μη με τρομαξει
???:''..Ηρεμησε,δεν θα σε πειραξω''ειπε με καθησυχαστικη φωνη.
Τον κοιταω τρομαγμενη,πηγαινωντας προς τα πισω και κουνωντας το κεφαλι μου αρνητικα.
Απλωσε το χερι του αργα προς το μερος μου.
???:''...Δεν θα σου κανω κακο...Με λενε Ντειμον''μου ειπε συνεχιζοντας να με πλησιαζει..
Εγω:''Φυγε!!''του φωναξα
Ντ:''Εισαι σε κατασταση πανικου..Αφησε με να σε βοηθησω''ειπε και κατεβηκε στο υψος μου κοιτωντας με,με απλωμενο το χερι του για να με κανει να τον εμπιστευτω
Ντ:''..Θα εισαι ενταξει..στο υποσχομαι''ειπε και με σηκωσε ,αφου του εδωσα το χερι μου