Lost Girl

Lost Girl part 9

Ειναι πλεον απογευμα.Ολοι,μετα απο μια κουραστικη και περιεργη μερα,γυριζουμε στο σπιτι..Κατεβαινουμε απο το αμαξι και πηγαινουμε στο σπιτι.

Εγω,η Ροουζ και η Σουζαν,ετοιμαζουμε το βραδυνο φαγητο,ενω ο Ντειμον και ο κυριος Ρομπερτ καθονται εξω στη βεραντα,για να χαλαρωσουν.

..Δεν εχω μιλησει ξανα μαζι του,μετα απο το αμηχανο σκηνικο που εγινε στην πλατεια με τον Λουκ..Ντρεπομουν.Τι να του ελεγα?Ειχε απολυτο δικιο..Τον Λουκ δεν τον γνωριζω τοσο,οσο εκεινον.Και εκεινον πρεπει να εμπιστευομαι περισσοτερο..Βεβαια θα μου κραταει ακομα μουτρα.

Στο τραπεζι δεν εβγαλε λεξη,κατι που μου επιβεβαιωσε πως οντως ειναι θυμωμενος..Πραγματικα ειμαι πολυ στεναχωρημενη,με αποτελεσμα για μια ακομη φορα να μη μου κολλαει υπνος.

Για μια ακομη φορα,βρισκω παρηγορια στο καλοσχηματισμενο φεγγαρι και τα ολοφωτεινα αστερια..Ποσο θελω να βρω τον χαμενο μου εαυτο και να γυρισω εκει οπου ανηκω..Δεν θελω να ταλαιπωρω κανεναν με τα καμοματα μου,ποσο μαλλον αυτους τους καλους ανθρωπους..πρεπει να θυμηθω..πρεπει...

Το ξημερωμα,με βρισκει ξαπλωμενη στην κουβερτα που ειχα απλωσει στην αμμο..Αποκοιμηθηκα? Τι ρωταω,για να βρισκομαι εδω?..

Σηκωνομαι,μαζευω την κουβερτα και περπαταω μεχρι την σκαλα του σπιτιου..Παω να ανεβω το πρωτο σκαλι,οταν ακουω βηματα στην βεραντα.Στρεφω το κεφαλι μου προς τον ηχο και βλεπω τον Ντειμον να με κοιταει.Αμεσως,χαμηλωνω το βλεμμα μου στεναχωρημενη και προχωραω μεσα..Αφηνω την κουβερτα επανω στον καναπε και βγαινω εξω..Ο ηλιος δεν εχει φανερωθει ακομα..

Παω και καθομαι σε μια καρεκλα ενω εκεινος στεκεται στα ξυλινα καγκελα.Η σιωπη μεταξυ μας κυριαρχει..Μετα απο λιγα λεπτα αποφασιζω να την σπασω.

Εγω:''...Δεν θα ξαναερθω στο κτημα''λεω με σιγανη φωνη για να μη ξυπνησω τους υπολοιπους

Ντ:''..Γιατι?''ειπε απομακρα,καθως γυρισε να με κοιταξει

Εγω:''..Δεν θελω να ερχεσαι σε δυσκολη θεση εξ'αιτιας μου και να τσακωνεσαι με τον φιλο σου..ουτε στην γιορτη του καλοκαιριου θα συμμετεχω''

Ντ:''..Αυτο θα στεναχωρησει την Ροουζ..Παντα ηθελε να κερδισει η οικογενια μας σε αυτη την γιορτη,αλλα δεν μπορει να συμμετεχει επειδη ειναι πολυ μικρη..ενω εσυ,μπορεις''

Εγω:''..Το ξερω..Δεν θελω ομως να ειμαστε ετσι μεταξυ μας..Νιωθω οτι μπορω να σε εμπιστευτω και να μιλησω μαζι σου,περισσοτερο απο τον καθενα..Πληγωθηκα πολυ που δεν με κοιτουσες καν στο τραπεζι''