1.bölüm

13 2 0
                                    

Güneşin doğması bile bu kadar hüzünlüyken ben nasıl neşeli olabilirim ki ? evet lanet olasıca okulların açılmasına son 1 hafta var ve ben bu 1 haftada 3.sınıf için hazırlık yapmak zorundayım ah. Hadi ama kim böyle bir şeyi çocuğuna zorla yaptırır ki ? evet. benim annem .

babamla ayrı oldukları için kendini daha fazla benden sorumlu hissediyor.sanki ben başarısız olsam babam beni annemden ayıracakmış gibi.. Evet çok fazla berbat bir hayatım var.

Şimdi düzenlemem gereken bir program var ; kırmızı poşettekiler test, beyaz poşettekiler not kağıtları şunlar da konu anlatımlar...bunlar bu sene nasıl bitecekti Allah aşkına ?

''Serin ? '' annemin seslenmesi üzerine kendime geldim ''efendim anne ? '' annem elindeki telefonu bana uzatarak ''baban telefonda sana söyleyecekleri varmış'' babam.söylenecek.söz. telefonu kulağıma götürüp '' efendim baba ?'' dedim.

birkaç hışırtıdan sonra ''Serin ? nasılsın ?'' iğrenç.'' iyiyim sen ?'' ''biraz yorgunum yarın akşam annenle bir programın yoksa beraber yemeğe çıkalım diyecektim ?'' soru sorar gibi söylemişti ''olur baba ''. ''yarın akşam sekizde hazır ol o zaman öptüm.'' Öptüm mü ? puf gerçekten bir şey vardı bunun altında. yoksa babam telefonda öptüm gibi samimiliği yansıtan iğrenç kelimeleri asla kullanmazdı '' görüşürüz'' telefonu kapatıp anneme geri uzattım .

hazırlamam gereken bir program ve cevaplamam gereken soru işaretleriyle dolu iki çift göz var '' ne diyor baban ? '' ve bir ağız. '' yarın akşam yemeğe çıkacakmışız '' dedim bıkkın bir sesle çünkü bıkmıştım onların birbiriyle olan müsabakasından. '' kesin bir şey var bu adamda yoksa seninle niye yemeğe çıkmak istesin ki ? '' sabır kotam doluyordu artık ''kızıyım çünkü anne '' annem bir kahkaha patlattı '' neye gülüyorsun ? '' sonlara doğru sesim kısılmıştı annem bir an için afallamış gözlerle bana baktı ''Serin... ben özür dilerim kızım'' sesindeki pişmanlık yüzüne de yansımıştı .

biz buyduk işte. Birbirini hiçbir zaman üzmek istemeyen anne kız.hemen gelip sarıldı bana bende onun huzur dolu kokusunu içime çektim annemin dudakları saçlarımda geziniyordu . birbirimizden ayrıldığımızda annem bana bir öpücük atıp odadan çıktı . bende tekrar programa dönecektim ki telefonumdan gelen mesaj sesiyle telefonumu elime aldım ve mesaj kutusuna bastım mesaj en yakın arkadaşım Cemre'dendi

Kimden : CemCem

Hey ! unutuldum .

Deliydi bu kız .

Kime : CemCem

Seni unutmak mümkün mü ? sadece biraz meşgulüm

Fazla zaman geçmeden cevap geldi

Kimden : CemCem

Fazla çalışıyorsun bebek . neyse bugün çalış yarın benimlesin

O rica etmeyi sevmez emir verir. Her zaman.

Kime : CemCem

Modo da buluşuruz o zaman

Kimden : CemCem

Birde orda ol :)

Bir daha cevap yazmadım ve bugün bir türlü hazırlayamadığım programı tam 2 saat boyunca hazırladım . sonra kitap okuyarak kendimi uykunun huzurlu kollarına bıraktım.

***

Gözlerimi bu hayata küfür ederek açmam benden beklenilen bir davranıştı.en sonunda yatakta cebelleşmeyi bırakıp ayağa kalktım ve lavaboya doğru yöneldim . lavabodaki günlük rutin işlerimi bitirdikten sonra dolabın kapağını açtım , buz mavisi tişört ve dar yüksek bel kotumu aldım .kıyafetleri giydikten sonra Saçlarımı da küçük bir dağınık topuz yapıp aşağı indim.

Annem her sabah olduğu gibi en sevdiği müzikleri açmış onlarla birlikte kahvaltı hazırlıyordu.en sonunda beni fark etmişti '' günaydın bebeğim gel otur '' sesi çok şen şakrak ? her zamanki annem. Masaya oturdum 1-2 dakika sonra annem önüme bir krep ve portakal suyu koymuştu .hadi ama. Ben sabahları fındıklı kahve içmeyi severdim. Portakal suyuma dokunmadan kreplerimi bitirdim.

Saat 12:30 du yola çıksam iyi olacaktı ve birde anneme haber versem '' anne Cemre mesaj attı buluşalım diyor'' .'' tabi kızım geç kalma ama biliyorsun baban gelecek o adamla fazla konuşmak istemiyorum '' unutur muyum ? '' tamam anne'' yanağından öptüm. üst kata çıkıp sırt çantamı , telefonumu aldım sonra aşağı indim ve evden çıktım.

***

Modo'ya vardığımda hemen Cemreyi gördüm uçları mavi olan sarı saçlarından tanıdım onu.bir dakika yanında kısa bir sarı saçlı daha hey ! bu...bu Mert ! çocukluk arkadaşımız ! hemen onlara doğru koşarak gittim Mert hemen ayağa kalıp bana sarıldı ve bir iki tur döndürdü nasılda biliyor beni döndürmeyince onu rahat bırakmayacağımı. Gözlerime inanamıyorum tam 2 senedir görüşmüyorduk çünkü ailevi sorunlarından dolayı taşınmışlardı ne kadar üzüldüğümü odamda onlar gittikten sonra saatlerce ağladığımı görseydiniz siz de anlardınız.

Mert çok büyümüş koca adam olmak denir ya tam da öyle olmuştu . '' kızım ne kadar büyümüşsünüz ya en son gördüğümde 1 metre yoktu boyunuz '' Mert'in böyle deyişine hepimiz kahkahalarla gülmüştük ve anılarımızdan bahsetmiştik . beraber Mert'in gelmesi şerefine kocaman meyveli pasta söyledik ve yarım ssat içinde pastayı silip süpürdük.Hesabı ödedikten sonra hep beraber sahile doğru yol aldık.

***

Yarım saat yürüyüşün ardından en sonunda bir banka oturduk '' kızlar sizden bir isteğim var '' kafalar Mert'e dönmüştü. O da anlatmaya başladı '' ben 1 yıldır araba yarışlarına katılıyorum , bu seneki en büyük araba yarışları burada yapılacak ve bu akşam . tabi ki bu fırsatı kaçıramazdım ve ben de katıldım yarışlara yalnız bir sorunum var... partnerim yok '' Cemreyle ikimiz saf saf Mert'in suratına bakıyorduk en sonunda Cemre çığlık atarak '' ben gelirim '' dedi çok hevesli hanım efendi.Mert'te itiraz etmedi. Saat 5'e kadar sahilde oturduk sonra evlere dağıldık.

***

Eve geldiğimde annem evde yoktu odama çıktım ve kısa bir duş aldım rahatlamıştım gerçekten saat 18:30'du hazırlansam iyi olacaktı .dolabımdan geçen ay annemin bana aldığı siyah deri eteği giydim üstüme de siyah v yaka çok ince bir kazak çektim siyah topukluları da giydiğime göre artık hazırdım . ahh ! saçlarımı ne yapacaktım şimdi maşayla ya da düzleştiriciyle uğraşamazdım en sonunda hafif nemlek saçlarımı salık bıraktım biraz kabarmıştı ama bunu sevmiştim., güzel duruyordu en azından.koluma ceketimi de alıp babamı beklemeye başladım.

***

Saat 8:30 du ve ben 1 saattir babamı bekliyordum. en sonunda babamı aramaya karar verdim 2. Çalışta telefonunu açtı '' Alo baba ? gelmiyor musun ? '' bir hayıflanmadan sonra '' çok özür dilerim kızım ama çok acil bir toplantıya girmem gerekti iptal etsek ? '' yine aynısını yapıyordu yine bana verdiği sözleri tutmuyordu bir şey olacağı belliydi zaten sesime kırıldığımı yansıtmadan '' önemli değil baba '' dedim '' seni seviyorum kızım'' dedi ve telefonu yüzüme kapattı . sadece ağlamak istiyordum .

kendi kendime salonda oturmak çok sıkıcıydı.annem bugün akşam gelmeyecekti. Yine yalnız kalmıştım. Tam babama sövmeye başlayacakken telefonum çalmaya başladı Mert arıyordu '' alo mert '' . '' Serin acil buraya gelmen lazım Cemre benimle yarışa katılamayacak'' .

SEN GİBİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin