SEN GİBİ

4.bölüm

Şaşırmış bir ifade komik olabilirdi ama bu kadar da gülünmezdi değil mi ?.

Aden tepkim çok komik olmalıydı ki gülmeye başladı.bende afallamış ve bir o kadar da sinir olmuş bir şekilde önüme döndüm . teneffüs zili çaldığında herkes dağılmaya başladı bende bir an önce çıkıp Mert'leri bulmalıydım.

tam kapıdan çıkacakken kolumda bir el hissettim arkama döndüğümde bir adet Aden bulmayı bekliyordum açıkçası ne diyeyim. '' ne var ? '' tepkime güldü '' bu okulda olduğunu bilmiyordum güzelim'' dedi bana . güzelim. dedi geri zekalı ! '' birincisi bu okulda olduğumu bilmemen normal hala adımı bile bilmediğine göre, ikincisi bana güzelim diyemezsin ! , üçüncüsü benden ve arkadaşlarımdan uzak dur '' bu dediklerimi benim dudaklarıma bakarak dinlemişti sapıktı bu çocuk gerçekten sapıktı !

'' cevap veriyorum birincisi adını bilmediğimi kim söyledi , ikincisi bal gibi de derim , üçüncüsü arkadaşlarından olur da senden zor '' dediklerini gözlerinin içine bakarak dinlemiştim ama o benim dudaklarıma bakarak konuşmuştu yuh artık ne diyeyim sapıklıkta level atladı arkadaş ! ''seninle uğraşamam anladın mı ? şimdi kolumu bırak ve bir dahakine dudaklarıma değil gözlerime bakarak konuş !'' sert çıkışmıştım ama o dediklerime kahkaha attı '' bir daha konuşacağız yani ?'' tekrardan gülmeye başladı .

'' dediklerimden bunu çıkardıysan helal olsun valla '' kahkahası tebessüme dönerken tam bir şey söyleyeceği anda ''Serin ne işi var bunun burada ?'' bu ses Mert'e aitti işte şimdi yandık kavga çıkarsa çok kötü şeyler olurdu Mert beni sahiplenircesine elini belime koydu bu tavrına tebessüm ettim Aden de tebessümümü gördükten sonra tekrar Mert'in belimdeki eline baktı sonra da '' böyle mi hoş geldin denir ?'' dedi yalandan kınamış bakışlar atıyordu.

Mert beni kapıya doğru yönelttikten sonra tekrar Aden'in yanına dönerek bir şeyler fısıldadı duyamamıştım ama Aden'in çenesinin kasıldığını görmüştüm kavga çıkacak korkusuyla Mert'in elini tutup ''gidelim'' dedim.sonra beraber sınıftan çıktık.

diğer iki derse de girmemiştim öğleden sonra girerdim artık şimdi okulun yemekhanesindeydik . Mert ve Cemre yemek yiyordu ben ise fındıklı kahve içiyordum. Yemekhane çok kalabalıklaşmıştı Umut koleji geldikten sonra yeni masalar konulmuştu,neredeyse nefes alamayacaktık yani. Yemekhanenin girişinde yine o tanıdık yüzü gördüm . bana bakmıştı ama hemen çevirmişti gözlerini.sonra bir masaya oturup arkadaşlarıyla sohbet etmeye başladı yüzü onu en son gördüğümden daha farklı ve solgundu.ve dikkatimi çeken bir şey vardı ne gülüyor,ne sırıtıyor ne de mimik yapıyordu. Ne olmuştu da tuhaflaşmıştı ki ?

düşüncelerimden Mert'in beni dürtmesiyle çıktım.'' Nereye bakıyorsun sen ?'' deyip benim baktığım tarafa doğru kafasını çevirdi ben de çevirdim Allahıma şükürler olsun ki masada yoktu kalkmıştı galiba '' hiç'' dedim ve omuz silktim ''biz dışarı sigara içmeye çıkacağız gelmek ister misin ?'' Cemre ile ikisi sigara içiyorlardı. Benim kokusu hoşuma gidiyordu ama bronşitimden dolayı içemiyordum ama Yalnız kalmak istemiyordum bu yüzden ''olur'' dedim.okulun bahçesine çıktık.

Mert paketten iki sigara çıkarıp tekini kendi ağzına koydu tekini de Cemre'ye verdi sigaralarını yaktıktan sonra bir nefes çektikten sonra beraber havaya üflediler bende buna güldüm . sonra Cemre bana bir kere içip içmeyeceğimi sordu reddettim. Zaten ben içseydim üstüme siner ve annem beni eve almazdı onlar sigaralarını içerken bende etrafı seyrediyordum.

gözüme Aden çarptı o da köşede sigara içiyordu ve... bir sigara içmek insana bu kadar yakışabilirdi evet ben insanlara sigarayı bile yakıştırabilen bir kızdım benden bir şey beklemeyin. Ben ona bakarken gözleri gözlerimi buldu . öylece boş bir ifade ile baktı gözlerime bende aynı şekilde baktım.bakışmamıza son veren o oldu sigarasından son defa çekti ve yere atıp ayağıyla çiğnedi.sonra okula hızlıca girdi.ben de sadece gözlerimi devirmekle yetindim.

***

Derse girmiştik ve hoca rahatsızlandığı için evine gitmiş falan falan . benim için hava hoştu 40 dakika boyunca uyuyabilirdim.kafamı sıraya koydum ve yana çevirdim.çevirmemle birlikte onu gördüm o da kafasını sıraya koymuş bana doğru dönmüştü.

Buna içten içe güldüm çünkü uzaktan kavuşamayan çiftler gibi durduğumuza kalıbımı basabilirim.ben bunları düşünürken Aden kafasını diğer tarafa çevirdi hadi ama çocuk gibi küsecek miydi ona yüz vermedim diye.onun yanına gitmeye karar verdim ve sırasına doğru yürüdüm sanki geleceğimi anlamış gibi doğruldu ve bana baktı .bende ,onun ne yapıyor bu ? bakışları altında yanına oturdum.

'' naber ?'' dedim cidden mi ? daha 2 saat öncesinde yerden yere vurduğum çocuğa şimdi naber mi diyordum? yazık bana. Tükürdüğümü yalamıştım. ''fazla uğraşma'' dedi mesafeli bir şekilde anlamayarak ona baktım '' fazla uğraşma derken ?sen... sen hep böyle ukala mısın ya ? insanlık edip yanına gelip halini sorayım dedim senin dediğin tek şey uğraşma mı !''

sinirli bir şekilde kolumu tutup '' sahibine git anladın mı ? benim sahipli mallarla işim olmaz!'' bağırmıştı sınıftaki herkes dönüp bize bakmıştı.işte bu bardağı taşıran son damla olmuştu ayağa kalkıp ona sağlam bir tokat attım o da tokadımla birlikte kafasını yana yatırdı sinirli bir şekilde sınıfın kapısını çarpıp çıktım.

işte bu yaşadıklarım ağırdı ama ağlamayacaktım. Nasıl benim öyle biri olduğuma karar vermişti nasıl beni böyle yargılayabilmişti ? lavaboya girdim ve içerideki tüm kızları bağırarak çıkardım arkalarından kapıyı kilitledim ve içeri de ne varsa dağıtmaya kırmaya başlamıştım çıldırmıştım resmen bir yandan çığlık atıyor bir yandan aynaları kırıyordum .

dışarıdan adımı bağıranları duymak istemiyordum kendi çığlığımla boğulmak istiyordum ama hala ağlamıyordum hala gözümden akmak için can atan o damlalara izin vermiyordum çünkü onlara izin verirsem ben güçsüz olacaktım onun kazanmasına sebep olacaktım amacı da bu değil miydi zaten ! beni yıkmak.

***

yaklaşık 10 dakika sonra içeri zorla girdiler sadece içlerinden Mert ve Cemre'nin yüzünü seçmiştim beni kollarımdan tutmaya çalıştılar ama izin vermedim en sonunda Mert bana sarılarak '' geçti güzelim yanındayım '' dedi bu bana yetmişti yanımda birilerinin olduğunu bilmek bana yetmişti kendimi serbest bıraktım ve Mert beni kucağına aldı ben de onun göğsüne kafamı yasladım.

bir elim lokosunda bir elimde boştaydı çok geçmeden boşta olan elimi ağlayan bir Cemre tuttu ben ağlamıyordum o da ağlamamalıydı ! ona bakıp ağlama diye bağırdım bağırmamla daha çok ağlamaya başladı bense hala Mert'in göğsünü yumruklayarak ağlamasın diye bağırıyordum en sonunda Cemre'yi uzaklaştırdılar.beni de revire getirdiler sakinleştirici olması lazım bir tane iğne vurdular ve göz kapaklarım kapandı.