Dramione ~ Love Potion

Uit Elkaar?

Dat wat Hermelien zo snel nog moest halen, was de ring die Draco haar de vorige avond had gegeven. Ze kon niet geloven dat ze was vergeten om het weer aan te doen vanmorgen. Ze kreeg bijna een hartaanval toen ze merkte dat ze het bij het ontbijt niet om had.

Toen ze het had opgemerkt, stond ze natuurlijk gelijk op en vertelde de anderen dat ze iets had laten liggen in haar kamer. Iedereen zou natuurlijk denken dat het een boek was of iets als dat, want niemand, niet eens Ginny, wist van de ring af.

Minuten na het afstormen naar haar kamer, vond ze zichzelf voor de Dikke Dame en mompelde het wachtwoord snel.

"Waarom die haast?" vroeg de Dikke Dame, toen ze de deur open hielt.

"Iets vergeten." verklaarde Hermelien snel.

"Dan moet het wel hee belangrijk zijn." zei de Dikke Dame vrolijk.

"U heeft geen idee." zei Hermelien met een grijns en sprintte door het portret gat en de rende zo snel mogelijk naar haar kamer. Ze vond de ring op haar nachtkastje en deed het snel om met een opgeluchte zucht. Ze had de ring nu pas een paar uur en kon er al niet tegen als ze het niet om had. Ze glimlachte toen ze de ring in de richting hielt van de adembenemende ochtend gloed. "Ze gaf me de ring en zei dat ik het op een dag aan de vrouw moest geven die ik liefheb. Dat ben jij, Hermelien..." 

Draco's woorden speelden zich af in haar hoofd, ze voelde zich als het gelukkigste meisje op de wereld. Hij had haar gekozen. niet Patty Parkinson of een van de vele aanbidders van hem. Ze grijnsde bij de gedachte. Zij was van hem en hij was van haar. Het kon niet beter.

Hermelien naderde het portret gat en stopte plots, toen ze Draco's stem aan de andere kant van het portret gat hoorde, en hij klonk niet al te blij. "ik moet haar zien!"

"Nee!" zei de Dikke dame. "Ik he het je gezegt, zonder wachtwoord kan je niet naar binnen! Het kan me niet schelen wie je moet zien of wat je moet doen! Het kan me niet een schelen of je leven ervan afhangt. Geen wachtwoord, dat kan je niet naar binnen!

Hermelien koos dit moment om het portret te openen. Draco keek naar haar met een alle schaamte die hij had. Maar Hermelien glimlachte gewoon naar hem. "Wat doe jij hier?" vroeg ze.

"Ik volgde je..." zei hij in schaamte. "Ik wou je een goedemorgen wensen en je dit geven..." Hij leunde naar haar toe en gaf haar een zachte kus.

"Valt deze jongeman je lastig?" vroeg de Dikke Dame.

Hermelien grinnikte. "Nee, hij valt me helemaal niet lastig." Ze keek naar Draco. "Totaal andersom eigenlijk." Ze leunde naar hem toe om hem weer te zoen maar werd doorbroken door haar twee beste vrienden.

"Hermelien!" zei Harry snel. waarschijnlijk om haar af te leiden van het zoenen van Draco.

Ze gromde innerlijk. "Wat doen jullie hier?" vroeg ze, hun.

"We volgde je." antwoorde Ron.

"Ja, dat merkte ik," Zei Hermelien met een glans. Ze keek naar de bekers die Harry en Ron vasthielden. "Waar zijn die voor?"

Harry en Ron keken elkaar nerveus aan. "Euh..." zei Harry kijkend van Hermelien naar Draco, en weer terug. "Kunnen we even naar binnen gaan?" zei Harry gebarend naar het portret gat.

Hermelien trok een wenkbrauw op. Hadden ze nou serieus de Draco Malfidus uitgenodigd  in de Griffoendor zaal?  "Ja, oké." ze pakte Draco's hand en volgde ze de griffoendor gemeenschappelijke ruimte in.

"Maar hij had geen wachtwoord!" Schreeuwde de Dikke Dame.

"Het is oké. Draco mag hier komen wanneer hij wilt." zei ze.