Guardian Angel In Painful time

Chapter 24

Andrea's POV

December 24,2014

Despiras na ng pasko gusto kong maging masaya pero hindi ko kaya. Bukas na ang nakatakdang oras para iwanan ko na si hiro.Hay , bukas na Pasko pa at aniversary namin.Ngayon ay nasa Veranda ako ng aking kwarto. Maaga pa naman 4:30 am pa lang at madilim pa. Naramdam ko ang lamig ng simoy ng hangin na dumadampi sa aking balat . Nakakarelax , mamaya maya ay pupunta na rin ako kay hiro.

7 am na ng naisipan kong pumunta na sa Hospital at nang makarating ako doon ay walang pasabi sabi na binuksan ko ang pinto kaya lang ag hindi kaaya aya ang nakikita kong senaryo ngayon. I feel a sudden pain it's like there's a thousands of knifes stabled my chest. Lein and hiro hugging each other . I was about to close the door when Lein notice me , she call me and i saw how hiro plaster a smile on his face . He seems so happy to know that i'm here. I entered his room and give him a peck kiss on his lips.

"how are you ?"

He held my hands before answer me.

"Im fine lein a companying me a while ago. "

Kahapon ay masaya na nga ako at hindi niya pinapansin yung mga barkada ni lein pero ba't si lein pinapansin niya ? Hays, hindi na ba makapaghintay si Lein na makasama si hiro at kahit na yung tatlong araw na binigay niya sa akin ay gusto pa niyang makihati ? Tss . What a bitch!

"ow that's great " i said and laugh fake
"You know babe , Lein do a dishes for me. You should taste her dishes i bet you will like it "

And now he praise that bitch ! Naiinis ako kasi kahit ayokong pakisamahan itong babaeng to ay kailangan pa rin para kay hiro.At tsaka napaka taas naman ata masyado ng tingin niya sa sarili niya hindi porket na hiningi ko ang tulong niya ay magagawa na niya ang gusto niya. Aba kulang nalang ata ay harap harapan na niyang agawin si hiro sa akin . Aggh . At kahit anong tulong pa ang gawin niya sa amin hindi pa rin magbabago ang pagtingin ko sa kanya she's still a bitch .

'whatever'bulong ko sa sarili ko.

"i'll go a head " paalam ni Lein

--------------

We spent our time together habang hinihintay namin ang pasko at ang anniversary namin. 10 pm na ng gabi kanikanina lang ay dumalaw na din yung mga kaibigan ni hiro. Tumagal lang sila ng tatlong oras kasi babyahe pa raw sila sa bulacan para makasama ang pamilya nila. Ngayon ay ako , si hiro at tita nalang ang nandito. Pinapakain ko ngayon ng grapes si hiro.

"babe " tawag niya sa akin i feel a sudden sadness when i hear his voice.

" hmm ?"

"Are you happy ?"

"yes ofcourse "

"I'm really sorry alam kong ayaw mo mag pasko dito sa hospital at mamaya maya lang ay anniversary na rin natin " Malungkot niyang turan

I was taken a back because of what he said. He's right even though i want to spent our last day outside but we can't.

Sinubukan kong pasiglahin ang boses ko ayokong maging malungkot siya.

"ano ka ba ! Basta makasama lang kita masaya na ko "

"thank you babe "

"for what ?"

"for being here for me and for not leaving me "

--------

Pinagmamasdan ko siya ngayong mahimbing na natutulog i check the time and it's already 11:54 pm malapit na 6 minute nalang ay pasko na at anniversary na rin namin.

Ginising ko na siya para batiin at si tita naman ay inaayos ang mumunting handa namin sa kapaskuhan.

"babe wake up"

"Merry Christmas babe " i kiss him in his forehead

"happy anniversary " i kiss him in his nose

"i love you " and i kiss him in his lips.

He just smile for what i've did .

"thank you babe . You made me happy , Merry Christmas and happy anniversary "

7am nang magising ako , si hiro ay tulog pa rin ganun din si tita. Pinagmasdan ko si hiro. Ang maamo niyang mukha.

Babe patawarin mo sana ako sa gagawin ko alam kong magagalit ka sa akin. Pero handa akong gawin ang lahat para sa iyo.Kahit ano man ang consequences na mangyari ay tatangapin ko. Dalawang taon lang . Dalawang taon lang naman tayo magkakahiwalay. Pangako hihintayin kita .Hindi ko na napigila ang paglandas ng aking mga luha.