Arkadaşlar bu fic bir minific olup kısa sürecektir.Mini Hunhan ficimize çokça sevgi göstereceğinizi umuyoruz. Medya ile okumanızı tavsiye ederiz.. Keyifli okumalar <3 Vote ve yorumlarınız bizim için çok değerli lütfen bunu unutmayın..<3
"Hava oldukça soğumuş öyle değil mi?"
"İçeriye girdiğimizde 2 cm olduğun yemin edebilirim." Sehun söylenirken, Luhan ellerini birbirine kenetleyip eşine biraz daha sokulmuş ve karşılığında da tatlı bir öpücük kazanmıştı.Geniş ve bir o kadar da kalabalık cadde ışıklarla süslenmiş sevgililerin gezi alanı haline bürünmüştü. Arkalarından ve önlerinden yürüyen kalabalığın arasında sadece küçük bir nokta gibi kalıyorlardı.
"Sevgililer günü hediyemin ne olduğunu hala söylemedin?"
Sehun, dudakları yukarı kıvrılıp muzipçe gülümserken Luhan kızaran yanaklarını ceketinin yakaları arkasına gizlemeye çalışıyordu.Arabaya ulaştıklarında biraz ilerideki ışıklara takılmışlardı ve Luhan hediyesini vermenin tam zamanı olduğunu düşünüyordu. Emniyet kemerini çıkarıp diğerine biraz daha sokuldu.Sadece sokak lambasının aydınlattığı ön koltuğa biraz daha yaklaşarak fısıltı halindeki sesinin sessiz ortamda duyulmasına izin verdi.
"Hediyeni şimdi ister misin?"
Sehun, sıkıntıyla titrek nefesini bırakırken kesinlikle böyle bir şey beklemiyordu. Şaşkın bakışları saniyeler içinde memnuniyetle kısılmıştı.Saniyeler sonra buluşan dudaklar sessizliği bozan tek şeydi ama ikisinin de buna en ufak bir itirazı yoktu. Sehun belini sıkıca kavradığı çocuğu kendine biraz daha çekerken tadının bağımlısı olduğu dudakları şehvetle ısırıyordu. Luhan'dan kazandığı küçük bir inilti onu daha da isteklendirmişti. Eve kadar sabredemeyeceğini biliyordu. Bir anda büyük bir gürültü koptu ve içinde bulundukları araba öne savrularak biraz ilerideki bariyerlere çarptı. Luhan, Sehun'un onu tutmasına fırsat bırakmayarak ön camdan fırlayıp sürüklenmişti. Her şey saniyeler içinde olup bitmişti. Sehun, kafasını dayadığı direksiyondan ayrılıp dudaklarından küçük iniltiler eşliğinde eşinin yerde yatan hareketsiz bedenini gördüğünde aklına dolan anılarla birlikte kapamıştı gözlerini..
Flashback
"Luhan! Tanrı aşkına şunları kafama atmayı kes!"
"Ama Sehunnie~ benimle oynamak istemiyor musun yoksa?"
Luhan büzdüğü küçük dudaklarını sarkıtarak diğerine baktığında Sehun'dan büyük bir gülümseme kazanmıştı.Sehun, elinde hazırladığı kartopunu arkasına saklayıp boşta kalan eliyle eşine gelmesi için işaret verirken muzipçe sırıtıyordu. Luhan, koşar adım yaklaşırken kafasına isabet eden kartopuyla neye uğradığını şaşırıp kendini sokağı kaplayan beyazlığa bırakmıştı. Sehun, yaptığı şeyden anında pişman olup telaşla eşinin yanına koştu. Küçüğünün soğuktan kızarmış ellerini avuçları arasına alıp korku dolu gözlerle eşinin bedenini süzüyordu.
"B-bebeğim.. b-bebeğim özür dilerim lütfen aç gözlerini.. Yalvarıyorum sevgilim uyan. B-ben özür dilerim tanrı aşkına aç şu gözlerini! Luhan!" Luhan yarı araladığı gözlerini kırparak eşine gülümsediğinde Sehun kalbinin teklediğine yemin edebilirdi.
"L-luhan beni çok korkuttun!" Sehun endişeli gözlerini küçüğüne diktiğinde bu kez pişman olma sırası Luhan'a gelmişti.Biricik Sehun'unu böylesine korkuttuğu için vicdan azabı çekmeye başlamıştı bile.
"Tanrı aşkına Sehunnie. Sadece şakaydı, özür dilerim tatlım."
"Kalbime inecekti Luhan.Herneyse haydi evimize gidelim, daha fazla üşümeyelim. Ama bu şakanın bir cezası olacağını sakın unutma Luhanie!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Remember Me // Hunhan ✔(Tamamlandı)
Romance"Umarım bir gün bende seni, senin beni sevdiğin kadar sevebilirim." "Bunu bu hayatta bir defa yaptın Luhan."
