_________________________________________
İnsanoğlu işte hiç olmadık kişiye hiç olmadık zamanda aşık olursun.Kimi zaman yazmak istersin yazarsın yazarsın ve biter bembayaz sayfa birden kalemin mürekkepleriyle dolup taşar.anlatırsın anlamazlar ama kalemler kağıtlar seni anlar çünkü dili yoktur konuşamaz susar sende onun seni anladığını zannedersin ama nereden biliyorsun ?Belki de yarın unutulacaksın belki de unutuldun herkesin ortak olduğu acı vardır aşk acısı sizi bilmem ama ben kimi sevdiysem kime kalbimi emanet ettiysem sağlam,umutla,aşkla heyecanla verdiğm kalbim kırık yıpranmış darmadağın olarak geri aldım.Kimi sevdiysem olmadı ve sanırım olmayacakta aşk işte aşk bu 3 kelime insanın canını bu kadar mı yakar ? Halbuki, alttarafı 3 kelime bu üç kelime insanın canını nasıl oluyoda yakabilir? Veya neden üzülen hep biziz?Aşktan anlamayanlar neden hep bir adım öndeler?Anlam verebildiniz mi?Buraya yazdıklarımı ne seven birisi ne de sevmeyen biri anlar buraya yazdıklarımı bir ben anlarım gerisi yalan.Yazıyorum çünkü bunu okuyan kişileri tanımıyorum yazıyorum çünkü beni bir tek kağıt kalem dinliyor.Çıt bile çıkarmıyorlar şimdi ben hayata soruyorum senden aldığım her nefesi bana geri verecek misin ?Düzgünce acısız??
Oysa ben onu çok seviyordum.Tahmin edilemeyecek kadar çok..Peki Rüzgar o beni neden hiç sevmedi? Ben onu bu kadar çok severken o neden beni terk edip gitti? Tamam şimdi Savaş var peki Savaş olmasaydı ben ne yapardım?Yine salak gibi Rüzgârın peşinden giderdim ama, ama bitti artık, artık Rüzgar yok ona ait ne varsa hepsini yaktım.. Bilekliklerimiz, montlarimiz, kupamız, resimlerimiz ve anılarımız.. Herşey 14 şubatta bitti.Artık o yok.
_________________________________________
"
Cemre"? Yüzüme bıkınlıkla bakarak
"Ne"? Dedi. Yemin ediyorum bu kız tam bir öküz :)bunu söylerken içimden haince güldüm. "Sence Savaşın annesi iyileşir mi?
Dudaklarını büzerek "bilmem ki ya ama Savaş çok üzgündü"
Başımı hafifçe sallayarak "evet yaa inşallah iyileşir "
"Amen kanka amen"
"Kaç gün oldu Savaşla görüşmeyeli?"Savaş annesinin hastalığı yüzünden Amerika'ya gitmişti.Annesi mide kanseriymiş ve ölme oranı çok yüksek olduğu için Savaş son zamanlarda çok sinirli ve üzgündü."ya Deniz farkında mısın hep Savaş biraz bize de zaman ayır ya. Yusuf'tan ayrıldım ne kadar içim yanıyo biliyo musun?" Cemre haklıydı Yusuftan ayrılmıştı ve ben onu teselli bile etmedim off çok salağım. Sol kolumu Çevrenin omzuna atarak "özür dilerim aşkım gerçekten ama üzülme bak seni sevseydi ayrılalım diyince hemen tamam demezdi, ya canın yanacak ama olsun söylüyorum Yusuf Ceydayla çıkıyo"Çevrenin ağlaması biraz daha artmıştı ama soylemeseydim içim içimi yerdi.Cemre 9. Sınıflardan bir çöm. Emirlerin sınıfında ve aşırı salak, çok çirkin, gözlüklü biri. Cemre gözyaşlarını silerek "artık Yusuf yok "diyerek gülmeye başladı bende onunla birlikte gülmeye başladım ne kadar da özlemişim Cemreyle gülmeyi?
"Kimse kimseyi sevmek zorunda değil"..
Size tek önerim arkadaşlar karadeniz şarkıları dinlemeniz emin olunki duyguların anlatıldığı tek şarkılar onlar. Karadenizli olmayı isterdim sjjjkjs :D ^ ^
