Karanlığın İki Yüzü

KATE - Part 3

"Sevgi Daireleri" benim sevgi dolu evim. Solmuş çiçeklerle süslenmiş bahçe kapısını açıp içeriye girdim. Ağır ağır yürürken çimlerin üstüne konmuş "Çimlere Basmayınız" tabelasını gördüm. Tanrım Juliette bazen işsiz olabiliyor. Juliette benim çok titiz, disiplinli ortağım sayılırdı. Çalıklardan çıkan ses ile duraksadım ve;

-"Çimlere basmak yasak, çimlere basıyorsun" dedim.

Çalılıklardan üst komşum olan Clara çıktı.

-"O zaman Juliette'e bir özür borçluyum" dedi o ince güpgüzel sesiyle.

Clara bir yetmiş boylarında sarışın, mavi gözlü bir bayandı. Tabelanın yanından yavaşça geçerken;

-"Merhaba Logan" dedi.

Sesi içime işliyordu ve sohbet edecek halimde yoktu.

-"Neden benden saklanmaya çalıştın bakalım" drdim.

Yanakları kızarıyordu sanki;

-"Şeyy ben kim olduğunu göremedim, bu zamanda dikkatli olmak gerekiyor" dedi evirip çevirerek.

Ne diğeceğimi bilemedim ama bu işte bir iş vardı. Saatine bakan Clara;

-"Kahretsin geç kalıyorum" dedi.

Bahçe kapısına koşup, kapıyı açtı.

-"Beni gördüğünü Clark'a söyleme lütfen" dedi gözüme bakarak.

Duraksadım biraz.

-"En azından neler döndüğünü öğrenene kadar, seni görmedim" dedim.

Clara kapıyı kapatıp;

-"Bana güvendiğin için saol sana herşeyi anlatacağım" dedi ve koşarak gözden kayboldu.

Nihayet binanın içine girebilmiştim. Her zaman ki gibi sağ tarafta masa başında horlayan bir güvenlikçimiz vardı. Haftalardır boş olan posta kutuma göz attım.

-" Galiba böylesi en iyisi oluyor" diye mırıldanarak asansöre yöneldim.

Asansörün düğmesine basıp beklemeye koyulmuştum ki arkamdan endişeli bir erkek sesi duydum.

-"Logan! Eşimi Gördün mü?" dedi.

Asansöre binip elimle kapısını tuttum ve;

-Bu gün gördüğüm tek şey koca bir yumruktu Clark" dedim.

Clark'ta bir seksen boyunda kalıplı, kaslı bir adamdı.

-"Ow, üzgünüm dostum rahatsız ettiğim için kusura bakma" dedi arkasına dönüp hızla dış kapıya yürüdü.

Üçüncü kata çıkarken loş bir sessizlik vardı. Asansör kapısı açıldığında dairemin eski kapısına yöneldim. Kapıyı açıp içeri girince anahtarları masaya savurup kapıyı kapattım. Masa tarafında duran ev telefonunu açıp yere bırakıp, ardından küçük mutfağıma yöneldim. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra azda olsa kendime gelebilmiştim. Evin nemli kokusuna karşın pencereyi açtım ve buzdolabından kendime soğuk bir bira çıkardım.