Research 11

34 2 0
                                    

Hindi ko alam kung bakit ang aga aga kong nagising.

Valentines?

Excited?

Baka nga, baka dahil valentines ngayon at excited na rin dahil sa sinasabing 'mangyayari' daw ni Paul. Yun talagang lalaking yun, ang lakas ng trip sa buhay.

Bumangon na ako dahil hindi na rin naman ako makatulog. Naligo at kung anu-ano pa. Bumaba na rin ako at kumain. Si Kim kagigising lang at mumulat-mulat pang nakain. Sina mama at papa naman, ayun, busy sa pag-aasikaso sa kani-kanilang gamit. Maya-maya pa raw sila kakain.

"Kim tanghali ka na." sabi ko pag-kaupong pagkaupo niya.

"Sus, maaga ka lang. May date ka no? Ma o, si ate may date!" agang-agang nang-aasar. Tsk.

"Hoy! Grabe ka! Hindi ba pwedeng maaga lang akong nagising at hindi na ako makatulog?"pangangatwiran ko. Mahirap na, baka mapagkaisahan na naman nila akong asarin kay Paul.

"Hindi. Kasi kilala kita and I'm sure na hindi yun yung reason mo."

"Whatever."

"Loser"

I rolled my ayes at her.

"Alexa yang mata mo agang-aga." nakita pala ni papa.

"Sorry." I said. Napangiti naman si Kim. Ay naku tong batang to, lakas ng trip sa buhay! Minsan malambing, minsan masungit at minsan wagas kung mang-asar!

"Kim, annoying your sister would lead you to nowhere." yes! Kakampi ko si mama! Haha!:D

"Sorry." tinapos na namin ang pagkain namin at nang makapag-ayos ulit, umalis na ako.

Madali akong nakasakay kaya madali akong nakarating sa school. Wala pang taffic eh. Hindi ako mapakali sa kaiisip kung ano ba yung mangyayari daw sabi ni Paul. Pagkarating ko sa room, kokonti pa lang ang tao. Kahit si Tala wala pa rin. Tumingin ako sa orasan, 6:15 pa lang? Ang aga ko nga yatang nagising. Si Paul kase! Nag-earphones lang muna ako habang nakaupo at nagsusulat ng kung anu-ano sa notebook ko.

Well I haven't seen you in a while

But I'm still held captive by your smile

Don't you think, we deserve another try?

Cause we never really let it go

And your arms still feel like coming home

And maybe we be better off this time?

Lately my life is like

Keep playing the same day

And it never seems to end

But when I look into your eyes,

You make me feel alive again

Can we disappear, can we leave this place

My Research PaperTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon