Janine's Point of View
Ang sakit. Seeing your boyfriend flirting with another girl. Sobrang sakit.
<\\3
Takbo lang ako ng takbo. Hindi ko alam kung nasaan na akong parte ng school. I hate it. Bakit kailangan niyang gawin ni tiffany sakanya yun? Kung alam naman niyang may girlfriend. He'll never dare to do that. Lalo na same school lang kami. Pwede kong makita anytime yung paglalandian nila.
O_________O
"Why are you crying?"
Si Taemin. Member siya ng Dance Club. One of my flings before.
"None of your business." Matigas na sabi ko.
O__________O
Lalo akong nagulat ng yakapin niya ako. Hingod niya yung likod.
"I can't force you to tell me. I know I just your fvcking fling before but hindi ko kayang nakikita kang umiiyak." He whispered.
I don't know why but I started to cry on his chest. I feel safe and comfortable with him.
Hindi ko alam kung ilang months tinagal ang fling namin pero naging masaya naman ako. He's very gentleman and top student din siya. Magaling pang sumayaw at kumanta. Full package.
I felt guilty. Kahit na pinaglaruan ko lang siya noon, nandito parin siya para sa akin.
"Why am I hurting too much?" I said.
"Sshh... I know you Janine. You're a strong. Please stop crying? I can't bare to see you in that way" He's gentleman. Bakit hindi ang nagkagusto sakanya noon?
He tighten his hug. "I still love you, Aila"
"FVCK YOU DUDE!"
Nagulat ako sa sigaw niya sa likod ko. Napabitaw ako bigla sa pagkakayakap kay Taemin. Hindi ako makalingon. Hindi ko magawa.
O_O
He punched Taemin. Natumba siya sa sahig.
"LUHAN! WHAT THE!?" I glaired at him. "Why did you punched him?!"
Hinatak ako bigla ni Luhan pero pilit kong kinalas yung pagkakahawak niya sa braso ko. Nakayuko lang ako pero ramdam kong nagulat siya sa ginawa ko. Anytime tutulo na yung luhan ko.
"So, siya pa ang kakampihan mo? Great. Janine, that was great." Sarkastiko niyang sabi pero bakas sa mukha niya na nasasaktan siya.
"You make a wrong move. You punched him. Wala siyang ginagawa sayo." Pinilit kong pigilang pumatak ang mga luhan ko.
"Wala? Are you sure? His hugging you! For pake's sake HIS HUGGING MY PROPERTY!" Ngayon kong lang nakitang ganyan si Luhan. Galit at inis. Sanay akong makita siya laging nakangiti--masaya.
"Your property?! Since when did you claim me as your property? Tell me, Luhan. I would like to know."
Natigilan siya sa mga sinabi ko. Tama na naman e. He never proclaim me as his girl. Hindi sapat na mahal niya lang ako dapat kaya niyang panindigan lahat.
"Don't give that look. Tama ako, right? You never claim me as your girl even in every minute." Napayuko siya sa mga sinabi ko.
"I..."
"Wag mo nang ituloy. Let's cool down. Settle more thing and we ready. I'll go back to you--"
"What do you mean?"
"Cool off?
Hindi ko alam kung bakit yan ang lumabas sa bibig ko. Cool off? Siguro ito ang kailangan namin. Ito ang tama para sa amin. Siguro. Ayoko nung sakit na nararamdaman ko ngayon. Yung sakit na ngayon ko lang nadama. Ngayon lang ako umiyak ng dahil sa lalaki. I remember my father. He died when I was in 6th grade.
