Chanyeol's Point of View
Naiilang ako ngayon kay Shane. Hindi ko alam kung paano ako hihingi ng tawad sa mga nasabi ko kahapon. Naiinis lang naman ako, e. Hindi ko din alam kung bakit bigla nalang ako nainis.
Nang makapasok siya sa room namin nilapitan ko kaagad siya. Baka kasi maunahan na naman ako nung isa.
"Saan ka galing?" Tanong ko agad sakanya. Nagulat naman siya sa tanong ko.
She looked at me. "Sinamahan ko lang si Kai."
Bigla akong nakaramdam ng kung ano.
"Wag ka nang lalapit sa negrong yun." Matigas na saad ko.
Nagulat naman siya sa sinabi ko. "Do you know what the hell you're saying? He is your friend and he is my friend too."
Naiins ko siyang tinignan. "Mas pipiliin mo pa siya kesa sa akin?"
Hindi ko alam kung bakit ako naiinis at kung bakit ganito yung nararamdaman ko. Feeling ko aagawin sa akin si Shane. Feeling ko mawawala siya sa akin.
She looked at me blankly. "You're not the Chanyeol I used to know." After saying those words she leave me there. Napayuko nalanga ako at dumiretso na sa upuan ko.
"You're just over-reacted." Baekhyun said.
I smiled weakly. "I can't help it."
He patted my shoulders. "You know Shane the most. Hindi siya katulad ng ibang babae."
I sighed. Siguro nga naging oa ako kahapon. Hindi ko mapigilang hindi mag-isip ng mga pwedeng mangyari. Masyado akong magpadala sa selos. Nag-seselos ako kasi hindi ako yung kasama niya. Gusto ko ako lang yung lalaking laging kasama niya. Ang sakit lang yung sinabi niyang hindi na ako yung Chanyeol na kilala niya. Siguro nga nasobrahan na ako sa mga sinabi ko.
Kinakausap ko naman siya pero hindi na katulad nang dati na halos ako yung lalaking kasama niya lagi. Siguro kailangan kong sanayin yung sarili kong ako lang ang lagi niyang kasama. Baka mangyari na naman yung nangyari kahapon. Ayokong malamon na naman ng selos. Kailangan ko munang lumugar.
Nilapitan ako ni Kris hyung. "Umagang-umaga ganyan yung mukha mo."
"Tanghali na kaya hyung, tirik na tirik na nga yung araw, e." Pambabara ko sa sinabi niya. Nakita kong nainis naman siya sa sinabi ko pero ngumiti lang siya sa akin. Mukhang nagbabago na talaga 'tong si hyung para kay Jayce.
"Dobi!" Warning tone niya sa akin. Hindi ko ma-gets 'to minsan, bigla nalang ako kakausapin. Alam naman niyang pilosopo ako tapos siya pa yung maiinis.
"Ano?" Pa-inosenteng sabi ko.
"Spill it." Biglang sabi niya. Ano naman yung sasabihin ko sakanya? Ang gulo naman ni hyung.
"Nothing." Simpleng sagot ko. Ayokong sabihin sakanya. Sesermonan lang naman niya ako, e.
Sinamaan niya ako ng tingin. "Lagi mong inisolo yung problema mo, kaya minsan bigla ka nalang sasabog."
That hits me. Hindi man kasi masyadong close pero kilala niya ako. Ayoko lang naman idamay sila sa problema ko, e. Hindi ko naman 'to sinosolo. Sa pagiging maloko ko, hindi na nila alam kung anong totoong pakiramdam ko. Si Kris hyung lang yung nakakaalam kung anong nararamdaman ko sa bawat araw. Hindi ko alam kung paano niya nakakagawa yun.
I sighed. "Nagseselos ako." Wala naman sigurong masama kung sasabihin ko sakanya 'to.
"It was about yesterday?"
Tumango naman ako. "Hindi ko mapigilan, e. Bigla ko nalang gustong sapakin si Kai."
He chuckled. "Malamang magseselos ka talaga. You love her."
