Kris Point of View
"Son?"
Napalingon ako kay Mom.
"Do you really want to marry that girl?"
Kakauwi lang namin galing sa bahay nila Jayce.
"Why not, mom? She's really a nice girl." Hindi ko alam kung saan ko napulot yang sinabi ko.
"I know, son. Last month you didn't accepted that proposal and after a day you said you're willing to marry her. How come you change your mind in an instant?"
Bakit nga ba? Bakit nga ba ako pumayag? Nung nakita kong umiyak si Jayce. I know ayaw niyang sundin yung gusto na daddy niya kaya I told mom to not accept the deal but the next day kinausap ako ni Jayce na tanggapin ko daw. Ayoko na talagang tanggapin kasi naka-hindi na ako kay mom. But when she started to cry. Wala na, tinggap ko na. Agad-agad. Hindi ko minsan maintidihan yung sarili ko. Dapat wala akong paki sakanya. Ganito namam ako, e. Walang pakielam sa lahat. Pero pagdating sa babaeng yun. Nagiging ibang tao ako. We always act like a sweet couple infront of our parents.
Kaya siguro nagtataka si mom. I first hate this girl but in just a day magugulat nalang siya na sweet na kaming dalawa.
"Mom, sa totoo lang. I don't know what I really feel. Gusto ko lang na mapasaya siya."
"So your saying that the married will make her happy?"
I nodded. She's happy if I marry her because she and her family will not suffer anymore.
My mom sighed. "I know you, son. You'll marry her because of the deal."
Alam kong alam niya. Kilalang-kilala ako ni Mom. Kung lahat sila pwede naming mapaniwala. May isang tao pa ding hindi namin maloloko-- si Mom.
"Mom, gusto kong gawin 'to. They're will take our company bigger."
"No. I want you to find your happiness. Umpisa palang tinanong na kita and you said no. I don't want you to marry a girl that you don't really love."
"Mom, I want this. I'm sorry but I'll marry her."
"Are you sure with that Yifan?"
"Yes"
--
Napatingin ako sa mga ulap. Ang payapa ng araw ngayon.
Papunta kami ngayon sa rooftop. Kasama namim sila Shane pero wala si Janine. Parang may mali sakanila ni Luhan. Hindi kasi sila nagpapansinan.
"Bababa na ako. Nawalan ako ng gana."
Nagulat kami sa sinabi ni Luhan. Siya kasi yung naunang maglakad samin. Lahat kami napatingin sa labas ng rooftop. Nandoon si Janine--may kasamang lalaki.
"Oh, someone's jelous here." Biglang sabi ni Xuimin.
Hindi kami napansin ni Janine kasi medyo malayo sila sa pinto.
"Scratch that crap, Umin." Tinalo pa ata kami ni Sehun sa pagiging cold nang usang 'to. May hindi talaga tama sa isang 'to, e.
"Sus, nagseselos ka lang, e!" Sigaw ni Chen.
Napalingon naman samin sila Janine. Nagtama yung mata nila ni Luhan pero nag-iwas agad sila ng tingin. Mukhang may hindi kami alam sa dalwa 'to. Ilang araw na kasi silang ganito.
"Hello, Janine noona!" Kaway pa ni Chen.
Sinamaan siya ng tingin ni Luhan. Nag-peace sigh lang 'tong camel na 'to.
"HB ka masyado, Luhan." Natatawang sabi ni Lay.
"WTF! Mag-gaganyanan nalang ba kayo dyan?! Papasok ba kayo o hindi?!" Sigaw ni Jayce. Ingay talags. "Kung hindi kayo papasok tumabi na kayo!"
