shes all mine (my weird gf)

CHAPTER2-PART7 WELCOME HOME PRINCESS

CRAM'S POV

"Gino is coming?"

Tanong ko kay Hiro na nagliligpit ng mga gamit namin, ngayon na kasi ako uuwi, nakita kong tumango lang siya, habang di naman lumilingon sakin..

"Sila mommy, di man lang maka isip na dalawin ako"

Walang emosyon kong wika, naramdaman ko na napalingon siya sakin, ngunit di ko siya tinitignan..

"Aling tessie pakitapos nito"

Narinig ko na lang na utos niya kay aling tessie, at naramdaman ko siya na lumapit sakin...

Naupo siya sa tabi ko sabay buntong hininga..

"Kilala mo naman ang mga yun eh, di ka pa nasanay"

Malungkot niyang wika sakin.. napalingon ako sa kanya nakita kong malungkot siya.

"Hiro"

Maikli kong tawag, oo hiro lang, diba nga sabi ko di ako nagkukuya..

"Naalala ko, na nung bata pa tayo, ikaw madalas magpatulog sakin, lagi mo ko kinukwentohan ng bedtime story"

May simpleng ngiti kong wika, nakita kong nagtataka siya sa asal ko pero ngumiti parin siya..

"I still miss him"

Napaluha ako, at napalingon din si Hiro sakin.. alam niya ang tinutukoy ko...

"Forget all about him ish, his not deserve to remember"

Napayuko lang ako sa sinabi nya... almost 9years ng may makilala akong lalaki na mas matanda sakin ng 9years din...

Di ko siya bf pero maituturing ko syang first love, sa kanya kasi unang tumibok ang puso ko, sa kanya din unang nasaktan... mahabang kwento, pero alam ko habang tumatagal, babalikan at babalikan ko ito.

Di ko na sya maalala, di ko na rin siya matandaan, pero alam ko na isa sa mga nakakasalamuha ko ay siya..

HIRO's POV

napatingin ako sa kanya hanbang nakayuko, actually ngayon lang nag salita si ish ng ganun katagal,

My sister is a kinda weird.. kaya mahirap siyang intindihin.. mahirap siyang unawain..

Shes not just an ordinary gothic princess, but shes also a gifted one...

Shes just like fortune teller
She love to manipulate everyone....
may mga bagay siyang alam na di alam ng iba...
Shes a gifted with those gift that not everyone can have it...

"Hiro"

Pagtawag nya sakin, napalingon ako sa kanya, na para bang naghihintay ako ng sasabihin nya.

"thank you"

At tumayo na sya, tinungo nya ang bintana, nakatanaw siya sa labas, di ko na rin siya inabala pa, nakatingin lang ako sa kanya,

"Masyadong mapaglaro ang tadhana minsan, yun bang nasa harap mo na sila pero ayaw mong aminin sa sarili mong alam mo na... "

Nagulat ako sa sinabi nya di ko siya maintindihan, ano kaya ang ibig nyang sabihin?

Pero mas pinili ko na wag na lang magsalita.. mas pinili kong makinig na lang..

"Ang buhay parang musika, kelangan mo lagyan ng tuno para maging masaya...''

Napatigil siya sa sinasabi nya, sabay lingon sakin, na tulad ng dati, walang kahit anong expression na makikita sa mukha nya...

"Ang buhay natin Hiro, parang musika, musikang walang tuno, walang damdamin at walang saya"

Lumapit siya sakin, at tinitigan ako ng matagal, bagay na nakakapag papailabg sakin, di ako sanay na ganito siya...

"Ang buhay mo parang gitara, may musika pero walang tuno... "

At tumalikod siya, at naupo na lang sa isang upoan dun at sinout ang headset nya at napapikit...

Di ko n lang siya pinansin sa halip nanood na lang ako ng tv habang hinihintay ang sundo namin...

At this momment shes really weird....

______________________

Hello po, sorry late UD medyo busy lang po si ako. ^___^ hope u like it