POV: Kurt
Nagulat ako sa tanong n Alice sa akin. Matagal din ang kathimikang bumalot sa amin. Ayaw ko din kasng pinaguusapan ang asawa ko pero nakaramdam ako ng sinseridad ng tanungin ako ni Alice tungkol kay Mich.
"Pasensya ka na sa tanon ko, okay la--" pinutol ko ang sasabihin niya ng magsalita ako.
"okay lang" bumuntong hininga muna ako bago nagsalita ulit. "ahmm.. s-si M-mich. W-wala na siya e. She died after she gave birth"
in America
3 months pa lang ako sa America when I met Mich, she really caught my attention that time because she's so very pretty, lovable and smart person, hindi siya mahirap mahalin.
I cpurt her for 2 months hanggang sa sinagot niya ako. We were so much inlove to each other until we do that thing and she got pregnant.
"Kurt, I'm pregnant. What will we do?" Mich ask me in her teary eyes.
"Will do the right thing. We will getting married" sagot ko dito.
"But we're too young I know may mga pangarap ka pa na gusto mong ma-achieve"
"I know. Pero isa ka sa pangarap ko. I love you so much and our baby" niyakap ko siya ng mahigit para ipada sakanya ang pagmamahal ko.
"I love you too"
After 1 month we got married. We live in our house in California. Nairapa siya sa pabubuntis niya, akala namin natural lang un. One day she feel na hindi siya makahinga kaya dinala ko na siya sa hospital ang we foud out na meron siyang rheumatic heart disease. Sabi ng doctor we need to choose between her life and the baby's life, napakahirap para sa amin ag pumili. If we choose her lfe, we nned to abort the baby, but if wechoose the baby's life, Mich will die.
"Mich, I'm so sorry kung alam ko lang" I hug her.
Humiwalay siya sakin ang she's crying too "No, you don't have to say sorry. I already have a decision, itutuloy ko ang pagbubuntis ko"
"Hindi mo ba narinig ang sinabi ng doctor? Pagtinuloy mo ang pagbubuntis may tendency na mamatay ka" sabi ko dto.
Nakita ko ang pag agos ng luha sa mata ni Mich "Alam ko! I love our baby kaya nga gusto ko siyang mabuhay, gusto ko maranasan nya kung paano umiyak, tumawa, ang maging malungkot, ang mag mahal at mahalin ng iba"
"Issuffer mo ang buhay mo ara sa baby natin?"
"Yes, gagawin ko alang alang sa baby natin" niyakap ko siya ng mahigpit a mahigpit
Kahit mahirap tatanggapin ko, kakayanin ko. I love her so much ad I respect her decision, alam kong iyon ang makapag papasaya sakanya.
AFTER 6 MONTHS
Dumating ang araw na kinakatakutan ko, ito ay ag araw na manganak si Mich.
"Kurt, manganganak na ko!!!!" sigawni Mich
"nandiyan na!" umakyat na ako sa taas ng bahay namin.
Nakita ko siya na nahihirapan sa pag hinga at hawak ang tiyan niya "Mich, calm down" dai dali ko siyang binuhat at sinakay sa kotse.
Mabilis kong pinatakbo ang kotse "K-kurt.... p-please take care of our babies' sabi nito. Alam nain namin na kambal ang magiging baby namin kaya lalo siya natuwa ng malaman niya.
"I will. But please... You need to be strong for the babies and for.... me" sabi ko na mangiyak ngiyak na lalao ng makita ko siya na nahihirapan na.
"i-i'll t-try. J-just a-always remember that I... love you so much, K-kurt"
"I love you too, Mich"
Nakarating na kami ng ospital at agad siyang ipinasok sa OR. Hindi na ako pinasok sa OR dahil i-cCS nla si Mich dahil mahihirapan daw itong manganak kung normal delivery daw.
After 3 hours lumabas na ang doctor, he swipe her sweat on her forehead.
"How's my wife ang my babes?" I was freaking out that time.
"The two baby girls are healthy, b-but y-your w-wife.... I'm sorry..... She didn"t survive. we did our best to save her life" sabi ng doctor.
"I'm sorry.... she didn't survive"
"I'm sorry.... she didn't survive"
"I'm sorry.... she didn't survive"
"I'm sorry.... she didn't survive"
Pauli ulit na tumakbo sa utak ko ang sinabi ng doctor sa akin. Parang nagunaw ang mundo ko. My wife didn't survive.
Hindi ko na napigilan ang hindi maiyak habang kinukwento ko kay Alice ang akng nakaraan.
"I'm so sorry. Napaiyak tuloy ako" sabi ko dito.
"okay lang yan. know, if Mch is here she'll be proud of you, you are such a best dad to our kis" sabi ni Alice
"Thank you. halka na sa loob, matulog na tayo"
