Hayat Ve Gerçek

(1. Bölüm) 4. Sayfa

Sabah Uyandığımda Başımda Bekleyenleri Gördüm. Ne bileyim duygulandım. İlk Defa Ameliyat Olacaktım Ve Bu Riskliydi Üzgündüm Fakat Korktuğumu Ve Hüznümü Kimsenin Anlamaması İçin Sadece Gülüyordum Sanki Onlar anlamamıştı Korktuğumu. Giyinmiştim Ameliyat Önlüğünü Üstüme. Sedye İle Ameliyat Haneye Girdiğimde Soğuktu Her Taraf. Üşümüştüm. Ameliyat Sedyesine Yatırmışlardı Beni. Etrafıma Bakıp İncelemeye Başlamıştım. Bilgisayarlar vardı ve kafamın üstündeki o koca ışığı hiç unutmam. Hemşire Gelip Adımı Sordu Konuşturuyordu Sürekli Beni. Hazırmısın Serumunu Açıyorum Dedi. Işığı Yaktı Işığa Doğru Bak Ve Üçe Kadar Say Dedi. Fakat Ben İkiyi Bile Hatırlamıyordum. Bir Anda Gözlerimi Açtım Ve Sedyede Odama İlerliyordum. Bıraktığımdan Daha Çok İnsan Vardı Kapımın Önünde. Her Gören Nasılsın Aslanım Diyordu. Bilmiyordum ki Henüz Belli Olmayacaktı Sonuç İleride Belli Olacaktı Her şey. 22 Saatin Verdiği Susuzlukla Su İstemiştim Ve 3 Saat Geçmeden Su İçemediğimi Söylediler. Sabır Edip Güçlü Olmaya Çalışıyordum. Ara Ara Uyuyup Uyanıyordum. Anestezinin Bana Oynadığı Ufak Oyunlardı Bu. Saatler Geçmişti Ve Su İçebilecektim Artık. Hayatımda İçtiğim En Acı Fakat O Kadarda Güzel Suydu. Anestezi Boğazımı Kaplamıştı Hiç bir şeyin Tadını Alamıyordum Ama Olsun Bunada Şükür. O kadar Çok Ziyaretçim Geliyorduki Bazılarını Tanımıyordum Bile Fakat Senin Tanımadığın İnsanların Senin Hakında Bir Çok Şeyi Bilmesi Hatta Seni Sevmeleri Duygulandırıcı Bir Durum. Hayatım Boyunca Ektiklerimi Biçmiştim O Gün. Ben Hep İyi Birisi Olmaya Çalıştım Hep İnsanları Mutlu Etmeye Çalışmıştım Ve Sanırım Bunu Başarmışım. Telefonlarım Susmuyordu. Sosyal Ağlardan Zaten Geçmiş Olsun Mesajları Yağıyor İnsanlar Fotoğraflarımı Yayınlayıp Geçmiş Olsun Mesajları Yayınlıyordu. Ve Buda Beni Fazlasıyla Duygulandırmıştı. Sevilmek Ne Güzel Bir Duygu.

Sohbet Etmek İçin Mesaj Atabilirsiniz İyi Bir Dertleşme Arkadaşıyımdır