Sokak Çocuğu

Bir an herseyi unuttum

Teyze bana sorular sormaya baslamisti. Adin ne ? Yasin kac ? Neden kactin evden ? ...
Gibi bir cok soru sordu. O sordukca ben huzunleniyordum. Ama kizmiyordum teyzeye cunku o beni doyurmasaydi belkide acliktan bayilacaktim belkide olecektim.. Teyzeyle konusmamiz devam ederken evin baska bir odasindan bir kiz cikti. Kiz sari sacli yesil gozlu guzel bir kizdi. Selami bir anda herseyi unutup bu kiza odaklandi belkide yasi kucuktu ama bu onun ilk cocukluk aski olacakti. Teyzeye hemen kendini acindirmaya basladi. Acindirmaliydi ki evde kalmaya baslasin ve bu kizdan uzakta olmasin. O gun aksama kadar teyzeyle o evde oturmustum ama aksam olunca ne yapacagimi bilmiyordum. Sizde kalabilirmiyim diyemezdim. Benim soylememe gerek kalmadan teyze bana anlattiklarina gore senin evin yok polisede ihbar etmemi de istemiyosun o halde bizde kalacaksin artik sonra bi caresine bakariz demisti. Ben cok sevinmistim. Ertesi gun pazartesi oldugu icin gordugum o guzel kiz okula gitcekti. Haliyle benide kahvalti icin kaldirmislardi. Karsilikli oturuyorduk. Evlerinde kalmama ragmen o kizin ismini bilmiyordum daha. Benim siyahimsi duygularimi yesillestiren kizdi o. Kahvalti boyunca belli etmeden bakmaya calistim ona o kadar yakin olmak benim kalbimi asiri derecede hizlandiriyordu. Kahvaltiyi bitirmistim oda bitirmisti. Kalktik ben surekli arkami donup ona bakarak odaya gectim o ise cantasini alip okula gitmek icin evden cikti. Bu aileyi cok sevmistim. Bu evde omur boyu kalabilirdim. Bana cok sicak davraniyorlardi. Oz cocuklarindan ayri tutmuyolar gibilerdi. Aradan baya zaman gecmisti ve buyumustum....