Sokak Çocuğu

Nasil bir hata yaptigimi bilmiyorum

Sabah kalktim. Okula giderken kullandigim sirt cantasinin icine bi kac parca kiyafet koydum ve evde herkes uyuyorken ciktim disari. Belki benim yoklugumu bir isleri dustugunde farkedeceklerdi ama hizli hizli uzaklastim ordan. Belkide bana gore huzunlu ama rahat hayatimdan uzaklasip nasil bir cukura girdigimim farkina varmamistim. Gercek annemi bulmak istiyordum ama nasil bulacaktim hic bir fikrim yoktu. Sadece evden uzaklasmistim. Nerde yemek yiyecem nerde yatacam bilmiyordum. Sadece gercek annemi dusunuyordum. Evden baya uzaklastim havada kararmaya baslamisti. Baktimki biraz uzagimda bir ev var evinde bir ahiri var. Karnimda cok acikmisti. Kapiyi calip iceri girsem polisi arayacaklarsi kayip diye o yuzden ahira girmeyi tercih ettim ve girdim iceri. Icerde inekler vardi ve hayvan diskisi kokuyordu. Acliktan uyuya kalmisim sabah ineklerin sesleriyle uyandim. Hemen kendime gelip oradan uzaklastim. Carsi gibi bir yere geldim. Bakkalin birini bir sure izledim. Ekmek isteyecektim. Cesaretimi topladiktan sonra iceri girdim. Bakkal amca rica etsem bir tane ekmek verirmisin cok aciktim dedim. Adam sert bir sekilde sabah sabah benimi buluyorsunuz lan deyip disari itekledi beni. Bakkala gelen bir teyze bunlari gormus ve benim yanima gelip ailen yokmu senin diye sordu. Bende bisey diyemedim gozlerim doldu. O sokak cocugu gibi olmustum. Annemi bulacam diye ne hallere dusmustum. Yok benim ailem felan deyip ordan uzaklasmak istedim. Fakat teyze kolumdan tutup benle bakkala girdi ve bi kac parca bisiler alip beni biraz zorla cekistirir gibi evine getirdi. Ve bana bak cocugum ben kotu birisi degilim madem acsin birlikte kahvalti yapalim sende icini dok anlat neden gozlerin doldu dedi. Bende ne kadar istemiyomus gibi gozuksemde acliktan bayilacak gibiydim ve kabul ettim. Kahvaltiyi sanki kitliktan cikmis gibi yedim. Kahvalti bitti ve teyze bana sorular sormaya basladi....