müzik öylesine çarpık çalıyordu ki,devrilen sandalyere de bakınca Ursula bir an için deprem olduğunu düşündü,gerçekten deprem oluyordu,sadece Ursula'nın iç dünyasında,
Hasan boğaz damarlarını belirten bir çığlık kopardı,sesten duyulmadı.Işıklar rengarenkti.Ursula sarsılıyordu, başını çevirmeden,gözlerini başka yöne çevirdi,dayanamadı gözlerini kapattı.sonra kulaklarını tıkadı.Hasan yüzünü ne kadar buruşturursa buruştursun,iç dünyasında bir kaç saniyeliğine huzur bulmuştu,istemsizce odaklandığı tiz fiziksel acı,manevi ıstırabının yankılanan sesini bir kaç saniyeliğine boş vermesine sebep olmuştu.Bu fiziksel acı söndükçe,içindeki duygular yeniden kusmuk gibi ağzına geliyordu.
Ursula gözleri kapalı,elleri kulaklarında ayağa kalktı,çıkışa doğru yürümeye başladı,hangi yöne giderse gitsin çıkıştı onun için,birilerine çarptıkça daha hızlı yürüyordu,birileri düşmesin diye onu tuttukça daha çok panikliyordu,barda ki kalablık içerde tuhaf bir şeyler döndüğünün farkına varır gibi olmuştu yavaştan
.
