Hasan ı seviyordum,bu normal şartlar altında ahlaksızlık sayılabilrdi fakat normal şartlar çok eski zamanlarda kaldı.27 yaşında bir kız olarak yaşça çok büyük bir adamı seviyordum.
Belli aralıklarla kapı deliğine geliyorum,ve korkuyorum ya bakmadığım o birkaç saniye içinde çıkıp gitmişse onun gittiğini göremeişsem diye içim sökülüyor.Ve hemen pencereye koşturuyorumn eğer dışarı çıktıysa onu yakalamak için sonra l-koşup tekrar kapı deliğine gözümü dayıyorum bu kısır döngü sürüp gidiyor.
Eğer kapı açılırsa çok sevgili kuşumu kafesinden kaçırmış olurum,orası kesin,çünkü bu devirde insanlar yürümüyor kapıyı açan ryhthmmerla başka diyarlara göçüyor.Bu yüzden Hasan ı burada tutmalıyım.Neyse ki rhytmmer ı sevmiyor ve kullanacakmış gibi de durmuyor ama nolsun ? İnsanın içinde bir korku işte