Ursula içeride dört dönerken,Hasan dışarı çıkmıştı,kendini alışılmadık bir caddede bulunca şaşırdı,hava kirli de olsa soğuk olduğu için temiz izlenimi veriyordu,Hasan tıkanmış ciğerleriyle derin nefes aldığını sanarak,topallaya topallaya yürümeye başladı,kaldrımda arkasında hızlı yürüyen insanlar birikiyor bazen ayağına basıyorlardı.Sonra durdu ve karşı kaldırma baktı,saatin kaç olduğunu bilmiyordu,yorgunsa geç olmalıydı,hep yorgundu,hep çok geçti,dönüp gitmeye karar verdi,karısının kendisine bakmayan gözlerine denk geldi,karısı yanından geçip gitti,Hasan onu geçişini izlemedi,dümdüz önüne baktı,dümdüz devam etmek istedi,sanki karısının geçerken üflediğini duymuştu.Dayanamadı arkasına tekrar döndü ve karısının kendisinden uzaklaşmasını izledi,bir süre sonra gözden kaybolacak kadar uzaklaşınca,topallayarak takip etmeye başladı,yetişmesi imkansızdı,gözden kaybetmemek istiyordu,arkasından seslenmeyi düşündü,düşündü ama istemedi ve durdu,karısının uzaklaşmasına izin verdi ve tekrar arkasına döndü,bu sefer karşıya bakarak yürür olmuştu,İnsanların ürkek hayaletler gibi aniden yok olduklarını gördü,bir süre sonra önündeki bütün insanlar rthymmer larıyla yükselerek buharlaştılar,buharlaşırlarken hafif ışık patlamaları gerçekleşiyordu,Ursula nın koşarak gelmesi onları korkutmuştu,bu yüzden kayboluyorlardı,Cadde de bir tek Hasan kalmıştı,Ursula nın koşarak kendisine doğru gelmesinden kaçacak bir yeri yoktu,yine de arkasına tekrar döndü,topallayarak kaçmaya çalıştı
