Daughter of the Moon

K A B A N A T A 5

I am no bird; and no net ensnares me: I am a free human being with an independent will.

~Charlotte Brontë, Jane Eyre

Previously on Daughter of the Moon:

Naramdaman niya ang biglang pagsikip ng kanyang puso. She slowly catched her breath. Napahagod siya sa kanyang dibdib. Her heart is beating faintly. Nanghina siya. What's happening? Ang bigat bigat rin ng kanyang ulo na parang kinakalampag ng ilang libong kampana. Her sight begins to blur.

Humawak siya sa braso ni Lara. Napasinghap pa siya ng bigla siyang manginig at humandusay sa sahig.

Napatayo si Lara. "Serenity, okay ka lang?" Dinaluhan siya nito at niyugyog. She keep on shouting on her pero parang wala siyang narinig.

"T-Tulong..Ah!" Naluluhang sigaw niya. Pagkatapos ay nagdilim na ang paligid.

Chapter Five •

MARIIN siyang pumikit at sumandal sa headboard ng kama. Bakit ganoon? Hindi niya maintindihan ang nangyayari. Sa isang iglap lang ay nakaramdam siya na may isang puwersang mabilis na humihigop ng lakas niya. Inilapat niya sa dibdib ang kanang palad niya. Doon nagsisimula ang matinding sakit naramdaman niya bago siya nawalan ng malay.

Pinakiramdaman niya ulit ang sarili. She can't feel her. Something is really wrong! Her beast seems so distant. But she can still hear the noises outside the room, their breathing and two heartbeats.

"Doc. Tan." It was Lara. "Is my friend okay?"

"She's fine, Lara. There's nothing wrong about her."

She froze when she heard the familiar voice of a man. Pero hindi niya matandaan kung kanino iyun.

"Pero bakit siya nagkaganun?"

"I think may nag trigger sa kanya para magkanun siya."

"Oh? Like trauma?"

"Parang ganun na nga."

Papalakas ang mga boses nito at naririnig niya ang mga papalapit na yapak. In less than a minute ay bumukas ang pinto ng silid niya. Unang pumasok si Lara na may dalang baso ng tubig right after her ay isang gwapong binatilyo wearing nerdy glasses. Nanigas siya.

It's him!

The man in the cabin. Yung kinagat niya. Nakangiting lumapit si Lara sa kanya.

"Mabuti't nagising ka na! Okay na ba ang pakiramdam mo, Serenity?"

Tumango lang siya dito habang di nilubabayan ng tingin yung lalaki.

Lumingon si Lara sa katabi. "Ahh Serenity.. Si Krisp Tan pala. Siya yung doctor na nag check sa'yo."

Naglahad ng kamay yung doctor. "Hello, Serenity. I'm Krisp Tan.."

Sinamaan niya lang ito ng tingin. Ayaw niya talaga dito.

~•~

"THIS will be your room, Serenity." sabi ni Lara habang binuksan ang pinto ng isang silid sa second floor. "Dating silid ito ng kuya ko. But my brother came here once in a blue moon at saka hindi na rin iyon umuuwi dito may sarili na kasi siyang kwarto sa opisina niya. Alam mo na workaholic."

Sumilip siya. Malaki iyon at maaliwalas. Kumpleto rin sa kagamitan ang silid. May tv, sound system, aircon at may personal computer pa.

She's not that naive or ignorant. Kahit naninirahan silang magkakapatid sa bundok ay marami naman silang alam sa mundo at buhay ng mga tao. Pinag-aral din kasi sila ng mga elders sa paaralan at nakikisalamuha din sila sa mga tao. Marami din silang alam na maraming bagay tulad ng banyagang lenggwahe at kaming magkakapatid ay may alam sa pagtugtog ng instrumento sa musika. Ngunit mas nakakalamang ang tatlong nakakatanda niyang mga kapatid sila kasi ang naghahandle sa mga family affairs at business.

Papasok sana siya sa loob ng biglang malanghap niya ang isang kakaibang bango. It unfamiliar pero ang sarap sa ilong. The scent was all over the room. Kahit ang lobo niya ay naging alerto sa amoy na yun.

"Anong ginagawa mo, Serenity?" Kunot noong tanong ni Lara ng bigla niyang binuksan ang isang kabinet at inamoy ang isang polo. The scent is stronger in that area.

"Ang bango kasi."Patuloy siya sa pag amoy-amoy nun."Kaninong damit to Lara? Ano bang klaseng detergent ang ginagamit dito? Bango talaga!"

Natawa lang si Lara. "Hay naku Serenity! Itigil mo nga yan." Marahang inigaw nito ang polo at binalik sa kabinet. "Sa kuya ko yan, Serenity. Ahh teka.. May spare closet cabinet pa dito para magamit mo."

Umiling siya kay Lara. She's too kind pero hindi niya dapat abusahan ang pagiging mabait nito. After all aalis din siya sa malaking bahay na ito. Hindi siya pwedeng manatili dito.

She have to find her sisters.

"Lara, okay naman ako sa unang silid. Hindi na natin dapat ginalaw tong silid ng kuya mo. Magalit pa yun."

Ito naman ang umiling. "Naku! Serenity mabait yung kuya ko. You can stay here as long as you want."

"Hindi maari, Lara."

"Bakit naman?" Nagsalubong ang mga kilay nito.

Nakagat niya ang kanyang ibabang labi. "K-Kailangan ko nang umalis. M-May hinahanap kasi ako. Yung mga kapatid ko."

"Huh? Anong nangyari sa mga kapatid mo?" Untag ni Lara. Sa hitsura nito, tila hindi ito papayag na hindi siya magpaliwanag sa oras na iyon.

Nakamot niya ang kanyang pisngi. "Mahabang kwento.."

"Try me!" Nakatingin lamang ito sa kanya at tila hinihintay talaga ang pagkwekwento niya.

Sasabihin ba niya dito? Lara is her first human friend baka hindi nito matanggap kong ano siya. Lalo't may malaking posibilidad na may kinalaman ang kanyang mga ka uri sa pagpaslang sa mga magulang nito.

<>

11-30-15

To be continue...