GHOST of the PAST!

CHAPTER 1: The Dream!

A/N: hello po readers... newbie po ako when it comes to writing stories and this is my first ever story na sinulat ko.. sorry po kung may wrong grammar or spelling man. pasensya. tao lang din po nagkakamali.

sana po magustuhan ninyo ang munting handog na storya ng buhay ng isang dalaga na inihahandog ko sa inyong lahat..

maraming salamat sa pagbabasa.

enjoy reading na lang po..

read..

enjoy..

fall in love..

comment..

vote..

and be a fan!!

*****************************************************************************************************

Nicka's POV:

Nakaupo ako ngayon sa ilalim ng lilim ng isang puno at natatabingan ng matatayog at tila sumasayaw na sanga ng punong-kahoy.

Napakapresko at malamig ang simoy ng hangin kasabay ng pag-indayog ng magaganda't humahalimuyak na bulaklak.

Mas gumanda pa ang tanawin dahil sa asul na kalangitan. Kung pagmamasdan mo ang buong paligid ay mapapahanga ka talaga sa ganda ng likha ng Panginoon.

Para itong isang munting paraiso sa isang magandang panaginip na sa sobrang paghanga ay ayaw mo nang umalis pa sa lugar na 'yon.

Mapapanatag ang iyong kalooban at makakalimutan ang lahat ng problemang iyong pinagdadaanan. You will enjoy the beauty of nature and the comfort that it brings ika nga nila.

Hindi ako makapaniwala sa sarili ko na nagiging matalinghaga na pala ako~ kailan pa kaya nangyari ito? ~0~

And that's what I'm doing right at this moment. Hawak ko ngayon ang isang lapis at ang paborito kong sketchpad. Mahilig lang talaga kasi akong mag drawing ng iba't ibang anime characters lalo na kapag nagandahan talaga ako doon.

And now I am trying my best to draw the scenery that I'm seeing now. It's an opportunity to see such precious place with my own two eyes.

Habang gumuguhit, nakita ko ang isang pamilyar na bulaklak. It has a very nice color

Actually, naging nice siya para sakin kasi kulay violet siya hehe

<refer to the picture above.. si Nicka po yan>

Not to mention na ito yung flower na lagi niyang ibinibigay sakin noon. *^_^*

pinitas ko yung pinakamalapit sa akin at inamoy yung bulaklak. Ambango talaga nito~

Oo, hindi ko maitatanggi na isa ito sa mga naging dahilan ko kung bakit naging paborito ko ang bulaklak na'to kasi ito nga yung nireregalo niya sakin tuwing magkikita kami.

But let's say na dahil na rin sa kulay nito.

Ano ba yan. Kung anu-ano na ang naiisip ko dahil sa bulaklak na'to.

Naalala ko tuloy yung ungas na yon.

inilagay ko na siya sa gilid ko then

I continued drawing when suddenly I felt like someone is watching me

Hindi ko pinansin kasi busy ako sa paguhit at ayaw na ayaw kong nadidisturbo kapagka nagsusulat o gumuguhit ako

" Aika... Aika... Aika"

Huh? Sino yun? Sinong tumatawag sakin? Naibulong ko sa'king sarili.

pero teka, ano nga uli yung narinig ko?