GHOST of the PAST!

CHAPTER 11: Hurtful Feelings

I open my eyes hopping that this is not a dream of course

and I was fascinated... it's

it's not a dream. It's real

his ALIVE!

I don't really know how to react. I don't know what to do. I cant even utter a word. Talagang na freeze lang ako sa kinauupuan ko.

Alam niyo ba yung feeling na nagagagalit ka na natutuwa na naiinis na ayyy... ewan.. napakahirap I explane

Isa lang ang naiisip ko, kailangan ko siyang makausap.

"hmm.. Ms. Argueno are you okay?"

"sorry ma'am, but I'm fine." I wipe my tears and gave them a faint smile.

"kyaaaahhhhh ang gwapo niya!" rinig kong sigawan ng mga kaklase ko.

"ahmm Mr. Revira you can sit at the vacant sit behind Ms. Argueno. Yun lang class sorry for the interruption. You may now continue what you're doing earlier." At lumabas na ng classroom si Ma'am.

God! Is this some kind of torment to me..

Nakita ko namang naglakad na siya papalapit sa amin.

I stared at him. Hindi ko inalis ang paningin ko sa kanya.

Ang gwapo gwapo niya talaga. Ang totoo niya, mas gumwapo siya ngayon.

It's been 2 years since last kami nagkita. At Marami akong katanungang gusto kong sagutin niya.

Bigla naman siyang tumingin sa akin then smiled. Oh my... that smile.. how I miss that smile

^____^ >>>>> siya

>/////////< >>>>>> ako

Kakawayan ko na dapat siya pero iniwas niya na ang paningin niya sakin at Nilagpasan ako

Umupo siya sa likuran at iniub u bang muka sa desk niya. Ang sakit.. wala man lang bang Hi or Hello man lang diyan.

Ambango pa naman niya. God! Ang sakit naman nun. Naiiyak na naman ako sa kinauupuan ko.

Kaitagal ko rin kasing hininta ang pagkakataong ito ehh.. yung makita siya ulit ng dalawa kong mata.

Marami akong gustong itanong sa kanya. Tulad ng

Kamusta na siya? Anong nangyare sa kanya 2 years ago~ bakit hindi siya nagparamdam at kung bakit ngayon lang siya bumalik.

Yun... yug mga ganung klasing tanong lang naman.

Kita ko namang nilingon kaagad siya ni Hanna pagkaupo niya.

"hi Micheal I'm Hanna and this is my friend Nicka." – Hanna. At inixtend niya ang kamay niya kay Micheal para makipagshake hands. Iniangat niya naman ang ulo niya at tiningnan si Hanna sa mata.

"hi! Nice meeting you" at nag shake hands na silang dalawa.

Ako naman. Nakatingin lang sa kanila. Naguguluhan kasi ako. Bakit Micheal? Hindi naman yan yung pangalan niya diba..

Tumayo ako sa kinauupuan ko at lumapit kay Micheal.

"m-micheal, can we talk." Tiningnan niya lang ako kaya nagsalita ako ulit "privately."

"okay, lets go outside." – Micheal. Tumayo na siya sa kinauupuan niya at nauna ng lumabas.

Nagpaalam naman ako kina Hanna na lalabas na muna ako tsaka ako sumunod kay micheal.

Naglalakad na kami sa hallway hanggang sa mapadpad kami sa likod ng school library malapit sa open feild.

Naupo kaming dalawa dun. Walang nagsasalita sa aming dalawa.