gwapo po ba? of course.. that's my normal coz his my husband ahaha.. inangkin ko na siya..
sana patuloy niyong basahin hanggang sa dulo ang GOTP..
Chapter 3: Coincidence
Hello everyone! Sorry for being rude. Hindi ako nagpakilala kaagad. Hehe.. para maging unique ngayon na ako magpapakilala.
I'm Alesha Nicka Argueno, 17 at nag-aaral sa isang public school. Oo sa isang public school lang ako nag-aaral dahil hindi naman mayaman ang aming pamilya.
But, even though mahirap lang kami, I could still play different kinds of musical instruments like piano, guitar and violin.
If you're asking how I learned to play those instrumets... itanong niyo sa mga kaibigan ko. Yes, tama ang hinala mo, mayayaman sila peo dito sila nag-aaral sa school namin.
Sikat kasi ang school namin for being a competitive standard school when it comes to academic excellence. Sabi nga ng iba, puro matatalino ang nakakapasok sa school namin.
Well enough of that stupid introduction about me and my school. Let's have a real talk.
Kung nagtatanong kayo kung may boyfriend ba ako, I'm proudly saying na WALA kasi I'm known in our school for being a certified NBSB diba ang saya!
Nandito ako sa school ngayon naghihintay kung kalian kami iddismiss ng teacher. Nakakabore kasi ang subject ehh.. T.L.E. o mas kilala bilang home economics hindi pa naman kami magkasundo ng subject nato.
By the way, fourth year high school na ako.
"class dismiss!" say ni teacher.
"Nicka tara! Snack muna tayo, nakakagutom kasi mag discuss si maam." -Charlot
Kita mo tong si Charlot, pambihira kung kumain haha di bali ililibre naman ako nito ehh.. *0*
"oo ba, basta libre mo!. Hanna, Kisha sama kayo." Aya ko sa kanila, mga bestfriends ko ang tatlong yan ehh.. palagi kaming magkakasama. Para na nga kaming magkakapatid kung magturingan.
"game! Saan tayo ngayon."- Kisha
"kwek-kwekan muna tayo ngayon"
Opo tama po kayo ng basa. Kahit naman laki sa luho yang mga kaibigan kung mayayaman hindi po sila maarte sa pagkain, mas maarte pa nga ako sa kanila paminsan-minsan ehh.. kung pagkain lang naman ang pag-uusapan.
Lumabas na kami ng classroom at naglakad sa hallway. Nang nasa may hagdan na kami pababa ng first floor bigla na lang nagsalita si charlot kaya napalingon ako sa kanya.
"hindi ko inexpect na may past ka pala Nicka, I mean nagkaroon ka pala ng crush dati. Tapos lalake pa siya ha." - Hanna. Ang saya saya niya haha.
Ano bang pinagsasabi nito, anong akala niya sakin TIBO. Sheeeeet.
=____= >>>>>> ako
^____________^ >>>>>> sila
"tsk! Anong akala niyo sakin lesbian, walang puso! Syempre nagka crush din ako no!"
"oo" abat sabay-sabay pa silang sumagot.. tatawatawa pa errr.. nakakainis sila.
"mga walang---" hindi ko natuloy ang sinasabi ko dahil may nabangga akong isang tao, napabagsak ako at napangiwi.
"aray!!" sigaw ko
"sorry miss ha hindi ko sinasadya" sabi nung lalaking bumangga sakin.
"tsk. Ok lang, hindi naman ako gaanoong nasaktan. Mag-ingat ka na lang sasusunod." Sabi ko habang hinahagod hagod ang pwet kung nasaktan.. huhuhu my butt hurts pero hindi ako magpapahalata na nasaktan ako. aba! tough yata ang ate niyo.
BINABASA MO ANG
GHOST of the PAST!
Ficção Adolescentewhenever i'm alone im my room in a silent night, all that i can hear are the cries and the sobs of my poor silent weakling heart nobody really understands me, my attitude and my situation nor on how i really felt deep inside my lonely heart that i...
