Bölüm 1

74 7 3
                                    

Evet arkadaşlar bu daha ilk bölümüm ancak kitabın çoğu bitmiş durumda sadece wattpad'e geçirmek dışında bir şey kalmadı ancak bana destek olursanız bu yolda başarılı olabilirim oylarınızı vermeyi unutmayınnnn :)
Multi;  dolunay

  Ben dolunay...

Lise son sınıf öğrencisiyim ,  7 ay sonra çok büyük bir sınavım var ve ben şimdiden stres yapmaya başladım.Üniversite sınavı benim tek kurtuluşum.

Hayatım çok karışık nasıl desem çok yoruldum bu kasabada,tükendim artık.  Ailem desem yok gibi bir şey, alıştım ama artık ben . Sadece kendimi mutlu etmeye çalışıyorum, ve bir tek dans ederek bunu başarabiliyorum.

Yaşadığım kasaba çok güzel bir yer aslında. LAVİ kasabası... yüksek bir dağın tepesinde , yeşillikler içinde, dağın bir tarafı şehre giderken diğer yani uçuruma gidiyor ,En çok sevdiğim yer olan kısma yani.

Kumsal en yakın arkadaşım ,kardeşim , hayal ortağım.
"Dolunayyyy.!" Annemin cırtlak sesiyle daldığım düşüncelerden sıyrıldım hemen "efendim anne !" Diye bağırdım aşağı kata doğru "okula geç kalacaksın kızım haberin olsun !" Yine lanet okul yine aynı günler.

Uzun süredir bakıştığım tavanla vedalaşıp yataktan kalktım ister istemez. Banyoma doğru ilerleyip günlük işlerimi hallettikten  hemen sonra  siyah şort etek olan   okul eteğimi giydim üstüne ise beyaz bir kazak geçirip hızlıca saçlarımı kuş yuvası olmuş topuz halinden kurtarıp bir göz kalemi sürüp aşağı indim .

Askılıkta dün geceden hazır etmeyi akıl ettiğim çantamı alarak evden çıktım. Hızlı hızlı yürümeye başladım havalarda yavaştan soğumaya başlamıştı artık kasım aylarının sonlarına gelmek üzereydik . Kulaklığımı takıp teoman'ın beni en çok anlatan şarkılarından birini açtım.

Otobüs durağına gelince 3 dakika önce kaçırdığım otobüsün 1 saat sonra geleceğini  gördüm  sinirle "ne vardı sanki şu okulu kasabanın en sonuna yaptınız ki " diye söylenirken bir yandan da telefonumdan kumsala mesaj atmakla meşguldum.
  '- kumsall, yavrum, bitanem , seni çok seviyorum biliyorsun dimiiiiiii -' yazıp gönderdim zaten o anlamıştır.

beni ne zaman otobüsü kaçırsam kumsal mutlaka beni arabasıyla almaya gelir o yüzden otobüs durağında oturup kumsalı beklemeye başladım . Yaklaşık 7 dakika sonra kumsal geldi . Arabaya binip sarıldıktan sonra okula doğru sürmeye başladı.

Kumsal benden bir yaş büyüktü aynı sınıfta olmamız ise okula geç başlamasından dolayı çoğu zaman iyiki okula geç başlamış diyorum .

Dolunay müziğin sesini kısıp " bu günkü dedikoduyu duymaya hazır mısın bebeğim " dedi ve sırıtmaya başladı. Yüzümde hafif tebessümle " söyle bakalım bu sefer kimle kim ayrılmış "  kumsal heyecanlanarak "bu sefer ki dahada bomba kızım okula yeni öğrenci gelmiş " dedi ve okulun otoparkında yer aramaya başladı tam her zamanki yere park edecekken önümüze kırıp hızla bizim yerimize park eden son model araba yüzünden park edemedik " ne yapıyor bu manyak ya" diye cırtlarken kumsal "sakin ol dolunay sorun yok " diyerek ilerledi ve diğer yere park etti . Arabadan inip okula doğru ilerledik " sana bahsettiğim yeni öğrenci tam karşımızda duruyor Dolunayyyy " diyerek beni her zamanki masamıza çekiştirdi.

Böyle bir çocuğun bizim kasabada ne işi var acaba diye düşünürken zilin sesi ile kendime geldim ve kumsalla sınıfa doğru gitmeye başladık.
Sınıfa adımımız atar atmaz başıma gelen kağıt topla sinir katsayım iyice artı ve topu atan merte " al şu topunu bahçede oyna hala buyuyemedin çocuk gibisin "diye bağırarak en arkada olan sırama oturdum ve ayaklarımı yan sıraya uzatarak her gün olduğu gibi ilk ders uyumak için hazırlandım.
Gözlerimi kapatır kapatmaz bir öksürme sesiyle gözlerimi açmak zorunda kaldım ve bu sabah ki çocuğu karşımda gördüm. "Bi sen eksiktin gerizekalı" diye mırıldanirken "bir şey mi dedin " diye gözlerini dikip bana bakmaya başladı.
" evet söyledim kulaklarını açıp dinleseydin " gözlerimi kapatıp kaçan uykuma tekrar geri dönmek istedim ama yine bir öksürük sesiyle gözlerimi açmak zorunda kaldım yine "ne var be dikildin tepemde " bakışları dahada sertleşerek "oo sert kız ayakları demek " ellerini masanın üzerine koyarak dahada üstüme doğru eğildi " güzelim ama daha ilk günden başına bela almak istemezsin" dedi ve o an kolundan Koray tuttu "sen kimin okulunda kime atarlanıyorsun lan" diyerek yeni gelen çocuğu geriye itledi. 
Ortalığın karışıcağı apaçık belli olduğu için sıradan kalktım ve korayın  kolundan tutarak sınıfın kapısına doğru sürükledim tam kapıdan çıkacakken gıcık matematik hocası sınıfa girdi ve ikimize bakarak "nereye gidiyorsunuz çocuklar zil çaldı hadi sıranıza oturun " diyerek öğretmen masasına oturdu
kolunu elimden çeken Koray sinirle sınıf kapısını açıp dışarı çıktı ve bende onun peşinden kapıyı çarparak bahçeye doğru ilerledik.
"Kim lan bu züppe niye senle uğraşıyordu sınıfa girdiğimde " sağ sola doğru yürümeye başladı tam açıklama yapacakken arkadan bir ses "bahsettiğin züppe okulun sahibi " dedi ve koraya omuz çarpıp yanından geçti ağzım açık onları izlerken Koray yeni çocuğu tutup suratına bir yumruk indirdi "bana bak çocuk okulun sahibi olman bu okulda seni barındırıcağım anlamına gelmez ayağını denk al ona göre " dedi ve bir yumruk daha vurup okulun çıkışına yürüyüp gitti
kendi kendine gülmeye başlayan yeni çocuğa "deli misin nesin  kendi kendine gülüyor ya manyak sabah sabah bir seninle uğraşmadığımız kalmıştı " diyerek uzaklaştım. Arkamdan " daha yeni başlıyoruz " diye seslenmesini duydum ama umursamamayı tercih ettim o an .

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 26, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

ARATHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin