* Pain Reliever *
< LIANNE’s POV >
1 week had passed. Normal naman mga naging takbo araw ko. Walang nambubully sakin. Di ba karaniwan kapag transferee ka, maraming may ayaw sayo. Well, mukhang welcome na welcome ako sa school na ‘to.
Halos lahat ng kaklase ko mababait at tinutulungan nila ako maging pamilyar sa lugar at ang iba sakanila, kaibigan ko na. :)
Maliban sa isang babae..
Hindi ko alam pero feeling ko, hindi kami magkakasundo.
Meron pa pala.
Yung seat after mine. Pero nasa next column na sya. Parang one-seat apart kami.
Wala pa ring nakaupo. Sino kaya siya? Transferee?
Pero imposible, kasi kung transferee sya, dapat hindi sya absent ng isang linggo.
Baka may sakit? Baka nasa bakasyon pa?
SIYA NA. Pero bakit ko ba sya iniisip?
“Uyyyy! Hindi mo na naman ako pinapansin.”
“Ha? Kinakausap mo pala ako.”
“Ay hindi. Sarili ko kausap ko. :(“
Ang cute talaga niya magtampo. Maloko nga.
“Kawawa ka naman Dy. Dalhin na kita sa mental?”
“*pout* Bakit ganyan ka na sakin?”
“Ang cute cute cute mo kasi asarin. Hahahaha.”
Next thing I knew. Pinipisil ko na yung pisngi nya.
“A-araaay. Mashakit. Ta-tama na. Hiyanne!” ano raw?!
“Hahahahahahahahahahaha! Hiyan? Di yan name ko.”
“Plish. Ashoko na. M-mashakit.”
Tinanggal ko na yung pagkakapisil ko. At..
Grabe. Mangiyak-ngiyak sya.
At pulang pula yung pisngi nya.
Kundi ko lang pinisil to, iisipin kong namumula siya.
“Masakit ba?” sabay hawak sa pisngi nya.
WRONG MOVE.
Hinawakan nya yung kamay ko at...
“Oo masakit. At ako naman ngayon ang gaganti.”
Then I saw him smirked. Uh-oh. Hindi ko to gusto.
“Hahahahahaha! Dy—hahahaha! –LAN! A-ayoko hahahahaha na! Uyy. Tama hahahaha naaa! Ano ba! Hahahahaha”
Kinikiliti nya ako sa tagiliran at sa leeg. Oh my. My weakness.
“Eh kung ayoko? Hahahaha!”
Di nga nya ako tinigilan. Grabe. Sakit na ng tyan ko.
“Hahahahahaha. Sorry hahahaha na. Hindi na hahahaha mauulit. Basta hahahahaha tigilan mo hahahaha na pangingiliti sa hahaha akin.”
Okay. Tumigil din sa wakas. Wew!
“Ayan! Parehas na tayong mukhang kamatis. Hahahaha!”
“I hate you. Kala mo. Gagantihan kita Mr. Tolentinooo!”
Hinabol ko siya.. saan? Edi sa loob ng room.
BINABASA MO ANG
Should Follow Your Heart
Novela JuvenilAko si Lianne Grace De Vera. Nakulong ako sa nakaraan ko, pero nung nakilala ko siya, unti-unti.. Nakalabas ako sa nakaraang halos pumatay sakin. Pero dapat bang maging kampante na di sya tulad ng iba? Na hindi nya ako sasaktan? O katulad din sya ng...
