PARANOYAK

BELİRSİZ 'LİK

-Nasılsın?....Bak biraz gayret edersen seni yanıma alabilirim.Doktorlar iyi olmadığını söylüyorlar.Gerçi iyi olmanı da bekleyemem.Ama sana söz veriyorum her şey daha iyi olacak..'

Her şey güzel olacak..Ucuz insanların en basit yalanı.Ve bu ucuz insan babam olunca dahada hayal kırıklığına uğruyordum.Artık hiç umudum yoktu.Saçı ve sakalını tanınmamak için uzattığı belliydi.

Yüzüne bile bakmaya cesaretim yoktu.Ama o utanmadan beni ziyarete bile gele biliyordu.Dünya mı tuhaf insanlar mı? Hiç düşünmeden insanlar diye bilirim.Hepsinden nefret ediyordum.Tabi bir kişi dışında.Gerçi onu anlatmaya kelimeler tarifsizdi.

Babammm...Ahh keşke bu kelimeyi içtenlikle söyleye bilseydim.Ama benim için bir et yığıntısından başka bir şey değildi.Bide kalkmış beni yanına almaktan bahsediyor.Benim hayatımı annemin ölüsünü görmeye mahkum edip mahveden adam..

-Konuşmayacak mısın?