KATİL

6.BOLUM

Cenazedeyiz şuan. 2. en iyi arkadaşımı kaybettim. Psikolojim Mira'nın annesinin psikolojisinden daha dayanıklı çıktı. İki en yakın arkadaşımı kaybettim ama yinede akli sağlığımı yitirmedim. Hepsi bu işte. Aklım o kadar katili bulmaya odaklanmış ki önüme gelen engellerin hepsini aşıyorum.

Cenazeden çıktık. Orkun ile bir bankta oturduk. Başımı onun omzuna koydum ve pek yapmadığım bir şey yaptım, ağladım. O kadar iyi geldiki sanki içimdeki bütün dertleri akıttım gibi, ama yinede bitmedi. Aklımdan çıkmıyodu. Ne Mira'nın cesedi, ne de Alara'nın kanlı başı...

-Açelya, umudunu kesme bulacağız bundan çok eminim.
-Bilmiyorum, Orkun. Sanırım pes edeceğim. Ne zaman bir şey bulsam kendime öz güvenim gelse bir arkadaşımı kaybediyorum. Sanırım artık dayanamayacağım. Eski sıradan hayatıma geri dönmek istiyorum.

Dedim umutsuzca. Oysaki Orkun hala umutluydu. Bunu, sözümü bitirdikten sonra gözlerindeki hayal kırıklığından hissetmiştim.

-Orkun gerçekten devam etmek, katili bulmak isterdim ama olmaz. Ya senin de başına bir şey gelirse?

***

Bugün sıradan hayatımın ilk günü biliyorum, başta vazgeçmeyeceğim dedim, engel yok dedim ama böyle olmak zorunda. Her ne kadar anlık bir karar olsada mantıklı geldi ve uygulamaya karar verdim.

Zırrr...

-Alo, efendim?
-Açelya Aydan?
-Evet benim buyurun?
-Babanız hastanede. Annenizi aradık ama ulaşamadık.
Heyecan yapmamaya çalıştım ama babam bu ya!
-Noldu babama nollduu!
-Sakin olun hanımefendi. Durumu şuan gayet iyi ama siz hastaneye gelin. İhtiyaçlar ve masraflar için bir yakınına ihtiyacı var beyefendinin.Siz nesi oluyorsunuz?
-Kızıyım. Neyse hangi hastahane?
-...
***
-Baba,baba! Baba! Uyan baba!
-Kızı...

Oh öyle rahatlamıştı ki içim , öylesine mutlu olmuştum ki...

-Bunu kim yaptı?

- Bunu yapan ...

-Baba, baba! Doktor!! Doktor yok mu ya!!! Doktor!!

Bağırmaktan öylesine boğazım acımıştı ki. Fakat babama bir şey olmuştu. Şu zırvıntı alette hiç güzel bir şey yoktu...
Yere çömeldim, ağlayarak. Ya babama bir şey olursa? Ya... Ya.... Ölürse? Evet, ne annemle ne de babamla neredeyse hiç konuşmayız ama ne okursa olsun o benim babam.

-Doktor bey,bir gelişme var mı?

-Durumu kötüleşti, ameliyathaneye alacağız.

Off, baba sen güçlü birisin bunun da üstesinden gelirsin. Halbuki babama ne olduğunu bile daha bilmiyordum. Yüzünde biraz morarıklık vardı. Bir de karnı sarılıktı. Acaba biriyle kavga mı etti?

Ben köşede ağlarken omzumda bir el hissettim.
Bu Orkun'du. Hiç düşünmeden kendimi ona doğru attım. Ve ağlamama onun kolları arasında devam ettim.

Bir süre sonra o acı haber geldi.Babamın ölüm haberini duydum. Babasına düşkün onu çok görmese bile yinede çok seven bir kıza denilecek en kötü şey belkide "Babanızı kurtaramadık." demek.

Daha kaç cenazeye gideceğim! Ama katil ortaya çıkmazsa çok daha cenazelere gideceğim sanırım.