Luhan ve Joo Ran oyun oynamaktan sıkılmışlardı. Şarkı dinlemeye karar verdiler.
WINNER-Empty
Şarkıyı Joo Ran seçmişti. Ama çok önemli bir şeyi unutmuştu; bu şarkıyı dinlediğinde uykusu geliyordu ve fazla rahat davranıyordu.
Joo Ran halıya oturdu ve sağa-sola hafifçe sallanarak söylemeye başladı.
"Lulu sende yanıma gelsene"
Luhan yanına oturduğunda ona biraz yaklaştı ve ona sarılıp sallanmaya devam etti. Birlikte sallanıyorlardı. Luhan Joo Ran'daki sorunu anlamaya çalışıyordu. Sonra vaz geçip mutlu bir şekilde sallanmaya devam etti.
Şarkı ikinci kez çalmaya başlamıştı Luhan Joo Ran'a baktığında uyumuş olduğunu gördü. Yüzüne yerleşen tebessüme engel olamadı. Küçük tatlı bir kız gibiydi. Koala gibi sarılmıştı Luhan'a. Luhan da ona sarıldı ve koltuğa yaslandı.
"Bir gün bunu sevgilim olarak yapmalısın biriciğim.."
***
Saat 03:19'du. Luhan gözlerini açtığında kollarındaki Joo Ran'ı fark etti. Endişeyle kalktı ve kucağına alıp odasına çıktı. Ne kadar odasına girdiği için pişmanlık duyucak olsada onu yatağına yatırmalıydı.
Yavaşça onu indirdi ve üzerini örttü.
"İyi uykular melek" dedi ve kapıya doğru ilerledi.
"Luhan.."
Adını duyduğunda arkasına döndü ve sayıklayan meleğiyle karşılaştı.
"Üzgünüm, daha fazla durursam yanlış birşey yapabilirim"
***
Joo Ran uyandığında kendini çok kötü hissetmişti. Bir sorun vardı. Hayali Luhan'a döndü ve kalbinin olduğu yeri göstererek şunları söyledi;
"Acıyor.. Şurası çok acıyor.."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hiçbiri Bize Engel Değil! // Luhan
أدب الهواة"Umrumda degil Joo Ran!" "Ama..." "Sen benimsin hiçbirşey bize engel değil!"
