Who? of VIXX

34. Biliyor? Bilmiyor?

◄☼♪♪♪♪♫♫♫☼►

Yoo Jung'un gözünden:

#Laaannnnnn!!!! Tanıyorum dediiiiii. Biliyorum dedi!!! Yemişim kaderini senin!!! Junior'u getirin banaa ulannn !!!#

Junior!

GOT7 üyesi Junior ... benim aradığım kişiyi biliyordu!!! Neden ? Nasıl? Suratımda küçük bir ifade dahi olmadan öylece bomboş bir şekilde gözlerimi kapıya dikmiştim. #Kimdi? Kim olabilirdi ki? İtiraf etmem gerekirse ben bir ara Ravi'den bile şüphelendim kanka ~ düşünsene o baklavalar bizi kurtarmış olabilir?! Jskfivoskdhn Aslında hayat kurtaran baklava deyince Hong Bin'de geçerli bir seçenek sayılıyor ama baklavalar tarafından kurtulup geçmişime diss atma hayali daha komik mohahaha nihahahah hihihi ayyyy nerde kaldı bu çocuk yaaa -_-' #

İlk şokumu atlattıktan sonra heyecandan yerimde duramıyordum. Birden manyak gibi hareketler yapmaya başlamıştım ver rezil olmak umrumda bile değildi. Deli gibi kahkaha atmak istiyordum. Bir yanım artık çektiğim tüm çilenin bittiğini haykırıyorken diğer yanım yakında VIXX'ten ayrılmam gerekeceği için üzgündü.

Yüzümde engelleyemediğim gülümsememle ve her saniye artan heyecanla atlayarak lavabonun üstüne çıktım. Junior geldiğinde yerde ona bilgi için yalvaran ezik gibi gözükmek istemediğim için uygun bir duruş bulmaya çalışıyordum... #o ne be? Bildiğin ağa gibi oturmuşsun? Hoş elin korelisi ağa nedir onuda bilmez ama *¬* # ... ama içim içime sığmadığı için ve yüksek oktavlı manyak kahkahalarımın dışarıda odayı çeken kameralardan duyulma olasılığı olduğu için hemen ağzımı elimle kapatıp oradan indim ve küvetin yanına oturdum. İlk önce bacak bacak üstüne atarak uygun bir pozisyon bulmaya çalışsamda duruşum bile bana saçma derecede seksi görünmüştü. #vakti zamanında N'ciğimiz ile havalimanı fotolarında derp gözükeceğine böyle seksi gözükseydin ya mal!Şimdi böyle görünmenin ne anlamı var? -_- # Ayrıca nedense içimde bir huzursuzluk vardı. Sanki artık avucumun içinde olduğunu hissettiğim kurtarıcım gene kaçacakmış ve onu yakalayamayacakmış gibi hissetmeye başlamıştım. Nede olsa şimdiye kadar hep öyle olmuştu. Huzursuzluğum arttıkça içime sığmayan mutluluğum yok oluyordu. Sonunda bir kaç pozisyon daha denedikten sonra ideal bir yer bulamayınca gene yere oturdum ve bağdaş kurup gözlerimi kapıya diktim. Ya gelmezse? Ya benimle dalga geçiyorduysa? Aradığım kişiyi nasıl tanıyabilirdi ki? Ona göre bu bir oyundu. Benim hayatımı ortaya koyarak aradığım kişi olarak sıradan birini söylerse gerçekten bunalıma girerdim.

Zaman geçtikçe huzursuzluğum artıyordu. Gerçekten içim içime sığmıyordu. Ha bire bağdaş kurduğum bacaklarımı sallıyor ve kendimi sakinleştirmeye çalışıyordum ama bunda pekte başarılı olduğum söylenemezdi. Ayrıca geç kalmıştı. Nedense dakikalar geçmesine rağmen Junior bir türlü gelmiyordu ve bu beni gerçekten huzursuz ediyordu. #Kanka la? Junior gerçekten aradığımız kişiyi tanıyorsa... sence neden aradığımızı da biliyor mudur? Yani hani bilirsin? Ya bizi 'yemek getireceğim' diye kandırıp kurtarıcımızın yanına gittiyse? O derece organize bir olaya bulaşmış olma ihtimalimiz yüzde kaç acaba? :S #

İç sesim haklıydı. İstem dışı kaşlarımı çatmış hayata şüpheyle bakarken yaklaşan ayak seslerini duyunca heyecanla gözümü kapıya diktim. Kalbim sanki kaburgalarımdan çıkmış boğazımda atıyordu ve vücudumun içindeki tüm kan yüzümde gibi hissediyordum.

# Geliyorrrr !!!!!! Kdkflvldjjysc #

Hafif bir kahkaha sesi duyduğumda içimdeki huzursuzluk hissi o kadar artmıştı ki ağlamak istiyordum. Sanki birazdan o kapı açılacak ve karşımda Junior değil de başka biri olacak gibi hissediyordum.