I'm a monster [VOLTOOID]

#6

Ik keek om me heen en er was niemand te bekennen. "Hallo! Meisje" hoorde ik achter me ik keek om zag een man met rode ogen en een zwarte mantel die zijn hele lichaam bedekte. Toen ik naar de dure wou lopen hoorde ik een stem die me vaag bekend kwam. "Meisje! Ga daar niet naar binnen!"

"Waarom?" Vroeg ik terwijl mijn stappen vertraagden en ik bijna tot stilstand kwam. "Je wil daar niet naar binnen! En ik ga je helpen."ze overtuigde me heel snel. "Ik weet alles dat je moet weten! Ik weet wie je echt bent!"zei de man maar nu wel boos. Mijn benen begonnen weer te lopen. Ik wist niet wat er met me gebeurde. Ze hadden mijn instinct beïnvloed op de èèn of andere manier. "Als je daar naar binnen gaat, is er geen weg terug."

Ik werd boos terwijl ze aan het discussiëren waren. "Hou jullie mond! Ik word gek van jullie."schreeuwde en en ze zwegen direct.

Toen begon het hevig te regenen en er sloeg een bliksemschicht in net naast me en dan op een boom. Ik verschoot me een ongeluk en ik merkte dat mijn wil zijn eigen van in ging en ik liep naar het dame die ik tegen kwam bij de Rode Kruis.

"Jij vervloekte Madeleine!"schreeuwde de man boven op de kalmeren de storm die opeens werd opgewekt. "Ik ben niet de genen die vervloekt is Victor dat ben jij!"riep Madeleine terug. "Kom mee meisje!"

Ze nam me mee maar ik lette niet op naar waar ik vroeg me af hoe ineens de storm was opgewekt. Zou ik het gedaan hebben? Neen onmogelijk!

"Waar zijn we ?"vroeg ik rondkijkend "Een beschermde plaats."zei Madeleine droog

"Ah, Madeleine ik vroeg me al af waar je gebleven was. Zei een heel oude dame met dezelfde kleur ogen als dat van mij. De oude dame werpte een blik op me en knikte. "Is die meisje waarover je het had nog steeds neutraal?"vroeg ze verbaasd

"Nora, ik heb haar gevonden bij Victor!"zei Madeleine ongerust.

"Bij Victor?"schreeuwde Nora er uit en keek me ernstig aan.