Civciv

Geçmiş

Kapı sertçe açıldı. Abim Kocaman cüssesiyle beni korumaya çalışıyordu daha o yaşta 170 boyu wardı. Elindeki oyuncağımsı çakıyı savurdu onlara bağırdı :
-YAKLAŞMAYIN
Ama pislik herif sırıtarak
-Oo Deniz valla fırtınalı Deniz gibi bağırdın Hahahahaha ama bana sökmez
O sırada onun adamlarından biri :
-Alalım mı efendim
-Alın
Abim tam karşı çıkıodu ama kafama silah dayandı. Ve o iğrenç sırıtışlarından yaptılar. Her adımımızda daha çok ağlıyordum. Ama abim benim yanımda asla ağlmazdı. Üzülmemi istemezdi. Sanki her adımımızda ölüme gidioduk. Bizi ayrı arabaya sokuşturdular abim yokken bağırdım:
-Pislik herif bırakın bizi ne istiyorsunuz ya.
-HahHA konuşma bence
Silahı daha fazla bastırdı.
Daha bir şey demedim. Gelmiştik abim karşıdaydı. Deniz gibi gözleri dolmuştu. Ağlamamak için kendini sıkıyordu dudağını ısırıyordu. Bizi bir odaya götürüyorlardı. Abim sayıklıyordu:
-Merak etme meleğim kurtarıcam bizi
O iğrenç ses duyuldu:
-Tabii Canım tabii ah çocuklar beni duygulandırıyorsunuz
Abim bu sefer küfür etmeye başladı babama mafya olduğu için anneme bizimle igilenmediği tek derdi alışveriş para ve şöhret olduğu için ve kendine beni koruyamadığı için. Bu sefer dayanamadım sesim çıktığı kadar bağırdım:
-YETER❗️Beni de üzüyorsun yeter.
Koridor artık sessizdi. Sadece ayak sesi yankılanıyordu. Sanki her adım ölüme gidiyordu. Abime baktım ağlayarak. İsmini anlatan Deniz gibi gözleri bir sürü duygu barındırıyordu. Bunlar öfke özlem üzüntü gibi önemli fakat dışarı vuramadığı duyguları vardı. Bizi bir odaya sokup gittiler
-Abi
-Meleğim güzelim iyi misin
-Ben iyi değilim gerçekten yapma şöyle
Tam bir şey söyleyecekti o herifler girdi ve başları olan pislik yanıma yaklaştı:
-Ailene bir mesaj bırakacağız
-HAYIR
-NE oluyor ABİ ne imzası
Pislik o sırada tırtıklı sipsivri bir bıçak çıkardı. Bana doğru yaklaştırdı. Kazağımın karın kısmını kesti
-Ne oluyor abi ne yapacak
Abime baktığımda ise ilk defa ağladığını gördüm.
-Bak şimdi gözlerini kapat meleğim nolu yalvarırım
Bağırarak ağlıyordu
-Ama niye ki-
Ve o acı nefesimin kesilmesine yetmişti. Bulanık görüyordum. Ama abimin bana doğru koştuğunu gördüm. Sonra koca bir patlama sesi ve yere yıkılan koca bir beden zaten sonrası karanlık

2 AY SONRA
Klinikte yatıyordum. Abimin öldüğü düşünüldü. Araştırılmadı. Abimi unuttular üzülmüş gibi yaptılar

5 yıl sonra
Gece içimde büyük bir sıkıntıyla yatağa yattım. Aklıma abimle ilk dinlediğimizde bu şarkı bizi anlatıyor dediğimiz şarkı geldi (multi) seninle herşeye varım ben şarkısı. Her şey bitmeden o gün dinlediğimiz şarkıydı o. Onlar gelmeden dinliyorum. Ne silmiştim şarkı listemden ne de dinlemiştim. Ağlayarak açtım şarkıyı ve bana aldığı hiç çıkarmadığım kulaklığı aldım. Açtım kutusunu. Daha kullanmadan almışlardı abimi benden. Hem ağlayıp hem söylüyordum. Gözümün önüne o olaylar geldi. Titremeye başladım. Kriz geliyordu. Yere attım kendimi. O günden kalan karnımdaki bıçak izine baktım. Hemen yandaki çekmeceden kötü günlerde kendime zarar vermek için çakımı aldım. Aslında o amaçla vermemişti abim kendimi korumam için vermişti. Şimdi tam vaktiydi. Şuan hap alıp rahatlayabilirdim ama hapların hepsini intihar amacıyla yutmuştum. Hem mırıldanıyordum hem de koluma derin çizikler atıyordum. Bağırdım:
-Seninle herşeye varım abi
Görüntü bulanıklaşmaya başladı.

Yine hastanedeydim. Ve evet yine1 yıl tedavi görecektim.

Yazar Azra
Sevgiler