BENİM HİKÂYEM -Asi Kız-

3.Bölüm

''Ben kimseden etkilenmem.Ben kimseyi sevmem.Ben yalnızım ve ömrüm boyuncada öyle kalacağım''dedim kendime sürekli.Kalbimin ritmimi artmıştı? Yoksa bana mı öyle geliyordu?

Boxs haricinde ben yurtta kalıyorum.Tabi eğer çalışmalarım yoksa.Pek yoğunumda.Hem para kazanıyor,hem okula devam ediyor,bir yandan da boxs'a devam ediyorum.Hayalım,ne hayali ya benim ne zamandan beri bir hayalim varki.Bomboş kurduğum hayaller.Güya bir gün annem ve ya babam geri dönüp beni bu rezil hayatımdan kurtaracaklar.Hayallere bak.Vay anasının.Hayaller film gibi gerçekler bok gibi.Yok böyle hayat.Ya da ben fazla hayal kuruyorum.Neyse.Yurda gittiğimde hemen odama çıkıp yattım.Öylece yüzüstü uzanıp,bir süre nefes almadan düşünmek istedim.Bazen öyle daha mantıklı düşünebiliyordum.Odamda kimse olmadığı için istediğim gibi deli davranışlarda bulunabiliyordum.Sonuçta kimse görmüyor,ya da ben öyle düşünüyorum.Yurtta bana sürekli''Asi Kız''veya''Deli Kız''diyorlar.İşin açıkçası bana neden öyle dediklerini pek anlamış değilim.Hadi 'Asi Kız'ı anladım ama 'Deli Kız'ı daha pek çözebilmiş değilim.Bir süre öylece yatıp düşündüm.Düşündükçe delirdim.Bu yüzden ben hayatımda pek düşünmeye vakit ayırmam.Ayırırsam da bende büyük bir sorun var demektir.

Ne sorun mu dedim ben.Ne sorunu ya ,sorun felan yok ortalıkta.Gayat normalim ben.Kime yalan atıyorum ya.İyi felan değilim.Ben hiçbir zaman iyi olmadım ki.Daha doğrusu hayatım hiçbir zaman normal olmadı.Bunları düşündükçe artık iyice manyadığımı farkedip lovobaya doğru yürümeye başladım.Üstümü giyindim.Tam yatacakken odama biri geldi ve müdürün beni çağırdığını söyledi.Ah.Evet,şu manyak,benden bile manyak olan manyak.Hayır dersem,yok diyemem çünkü kesin beni keser.Biraz ,değil baya maço bir bayandırda kendisi.Biraz da egolu.Efendim neymiş,kendisini 'sultanım'diye çağıracakmışız.Bazen kendisini Muhteşem Yüzyıl filminde gibi hissettiğini seziyorum.O cadıdan herşey beklenir.Biz genelde yurt arasında ona 'cadı'derizde.Öyle aramızda söylenen bir söylenti.

Odasına girdiğimde bana kızgın bakışlar attıktan sonra konuşmaya başladı.''Kızım,ben senin gece bu saatlere kadar maçlarda olmanı hoş bulmuyorum.Kız başına böyle davranman hoş bir davranış değil.Bundan sonra senden şu maçları bırakmanı isteyeceğim.Derslerine odaklanmalısın.Önünde çok önemli bir sınavın var.''dedi.Ona ne ki benden.Hem kimim ki o benim de benim boxs'u bırakmamı istiyor.Şeytan diyor ki al şu lafı müsait bir yerine..Neyse, şu ırz düşmanı için terbiyemi bozamayacağım.Hatta bu konuşmayı cevap veremeyecek kadar lüzumsuz bulduğum için hiçbir şey demeden odadan, kapıyı sertçe vurup çıktım.Bunun azarını da başka bir zaman yiyeceğimi hissedebiliyordum.Olaysız bir günüm geçseydi şaşardım zaten.

Ertesi gün sabah erkenden kalkıp dışarı çıktım.Şu an şu pis cadıyla uğraşacak kadar gerçekten vaktim yoktu.Geneli siyaha bürünmüş olan bir kafede çalışıyorum.Aksesuarlar,avizeler,duvar kağıtları,sandalyeler,masalar,hatta bardaklar bile koyu bir siyah renge hakimdi.Buraya gelenlerin çoğu girdiği gibi geri çıkıyorlardı.Bazıları ise bayılıp,geceye kadar burada kalmayı tercih ediyorlardı.Buranın bu kadar siyah olması rahatsız edici değildi.Hatta değişik bir hava katıyordu.Hava derken''ölüm havası''gibi mesela.

Aslında çalışmak zorunda değilim ama boxs maçlarına girebilmek için belirli bir ücret ödemem gerekiyor.Bu yüzden sürekli para biriktiyorum.

Kafeye gittiğim gibi hemen çalışmaya başladım.Yorucu bir güne daha başlamış oldum.Başladıktan bir süre sonra kafeye bir çift geldi.Geldiklerinde sıkıntılı bir halleri var gibiydi.Yani ben öyle sezmiştim.Bir süre sonra kavga etmeye başladılar.Herkes onlara bakmaya başlamıştı.Adamın kıza zarar verdiğini görünce adama nasıl yumruğumu geçirdiğimi ben bile doğru düzgün hatırlayamıyorum.O kadar sinirlenmiştim ki adama vurduğum gibi adam pert,ben şok,patron sinirli...